Níski nasistinn Frosti Logason skrifar 18. desember 2015 09:18 Í mínum vinahóp finnast margir kynlegir kvistir. Einn vina minna þykir reyndar algerlega sér á báti. En hann datt ungur að árum í fjárhagslegan lukkupott og hefur af þeim sökum ekki unnið handtak síðan einhvern tímann snemma í upphafi þessarar aldar. Margir töldu ósanngjarnt að örlögin skyldu haga málum þannig því allt frá barnsaldri hefur maðurinn verið annálað hrekkjusvín og kvikindi sem ekkert gott má sjá án þess að gretta sig og frussa. Sumir segja hann jafnvel vera djöful í mannsmynd. Hann má þó eiga það að þrátt fyrir að hafa aldrei unnið sér inn krónu sjálfur, ber hann óttablandna virðingu fyrir peningum. Hann fylgist grannt með hverjum eyri sem hann eyðir og heldur ítarlegt bókhald yfir alla sína veltu. Á dagatali, sem hann fékk gefins frá viðskiptabanka sínum, hakar hann samviskusamlega við alla þá daga sem hann er undir áhrifum en þeir eru að meðaltali rúmlega þrjú hundruð á ári hverju. Það mættu margir taka sér þá reglusemi hans til fyrirmyndar. Þessi vinur minn þolir síðan illa hvers kyns bruðl og vill ekki sjá óþarfa fjáraustur í einhvern flottræfilshátt með klæðnað eða aðrar munaðarvörur. Jólin eru þess vegna einhver andstyggilegasti tími ársins fyrir honum og honum sortnar fyrir augum þegar hann leiðir hugann að öllu svona gjafastússi sem fylgir árstímanum. Þess vegna heldur hann sín jól einsamall yfir hrísgrjónapotti á Taílandi og unir sér vel. Það kostar víst nánast ekki neitt og það gleður minn mann. Ég er búinn að sigra lífið sagði hann síðast þegar ég heyrði í honum og bætti svo við að hann bæði ekki að heilsa neinum heima á Íslandi. Gleðileg jól. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Frosti Logason Mest lesið Hlustum í eitt skipti á foreldra Jón Pétur Zimsen Skoðun Okkar lágkúrulega illska Lóa Hlín Hjálmtýsdóttir Skoðun Hugleiðingar um ástandið fyrir botni Miðjarðarhafs Örn Sigurðsson Skoðun Andaðu rólega elskan... Ester Hilmarsdóttir Skoðun Ég vildi óska þess að ég hefði hreinlega fengið krabbamein Íris Elfa Þorkelsdóttir Skoðun Öndum rólega – á meðan húsið brennur Magnús Magnússon Skoðun Skólaskætingur Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir Skoðun Eldri borgarar – áhrif aðildar að Evrópusambandinu (ESB) Þorvaldur Ingi Jónsson Skoðun Þjóðarmorð, fálmandi mjálm eða aðgerðir? Viðar Hreinsson Skoðun Halldór 23.8.2025 Halldór
Í mínum vinahóp finnast margir kynlegir kvistir. Einn vina minna þykir reyndar algerlega sér á báti. En hann datt ungur að árum í fjárhagslegan lukkupott og hefur af þeim sökum ekki unnið handtak síðan einhvern tímann snemma í upphafi þessarar aldar. Margir töldu ósanngjarnt að örlögin skyldu haga málum þannig því allt frá barnsaldri hefur maðurinn verið annálað hrekkjusvín og kvikindi sem ekkert gott má sjá án þess að gretta sig og frussa. Sumir segja hann jafnvel vera djöful í mannsmynd. Hann má þó eiga það að þrátt fyrir að hafa aldrei unnið sér inn krónu sjálfur, ber hann óttablandna virðingu fyrir peningum. Hann fylgist grannt með hverjum eyri sem hann eyðir og heldur ítarlegt bókhald yfir alla sína veltu. Á dagatali, sem hann fékk gefins frá viðskiptabanka sínum, hakar hann samviskusamlega við alla þá daga sem hann er undir áhrifum en þeir eru að meðaltali rúmlega þrjú hundruð á ári hverju. Það mættu margir taka sér þá reglusemi hans til fyrirmyndar. Þessi vinur minn þolir síðan illa hvers kyns bruðl og vill ekki sjá óþarfa fjáraustur í einhvern flottræfilshátt með klæðnað eða aðrar munaðarvörur. Jólin eru þess vegna einhver andstyggilegasti tími ársins fyrir honum og honum sortnar fyrir augum þegar hann leiðir hugann að öllu svona gjafastússi sem fylgir árstímanum. Þess vegna heldur hann sín jól einsamall yfir hrísgrjónapotti á Taílandi og unir sér vel. Það kostar víst nánast ekki neitt og það gleður minn mann. Ég er búinn að sigra lífið sagði hann síðast þegar ég heyrði í honum og bætti svo við að hann bæði ekki að heilsa neinum heima á Íslandi. Gleðileg jól.