Spuni út frá orðum áhorfenda Sigríður Jónsdóttir skrifar 1. september 2014 13:30 "Fyndnustu atriði kvöldsins spruttu fram á sjónarsviðið þegar leikararnir voru óhræddir við að gera grín að sjálfum sér,“ segir í dómnum. Fréttablaðið/Andri Marinó Spunaverk: Haraldurinn í Tjarnarbíói Hluti af leiklistarhátíðinni Lókal Spunaformið er aftur að hasla sér völl á Íslandi eftir töluverða lægð á síðustu árum. Á meðan Íslandsmót í spuna er haldið í Frystiklefanum á Snæfellsnesi þá sýnir spunahópurinn Haraldurinn afrakstur vinnu sinnar í Tjarnabíói á alþjóðlegu sviðslistahátíðinni Lókal. Haraldurinn er ekki einungis nafnið á hópnum, sem mætti endurskoða til að einfalda hlutina, heldur einnig nafnið á spunaaðferðinni sem leikararnir notast við. Formið (The Harold á ensku) á sér rætur Bandaríkjunum, aðallega í Chicago og New York, og er svokallaður langspuni þar sem hópurinn notar eitt orð frá áhorfendum til að spinna 30 - 40 mínútna atriði. Hópurinn sem sýndi á föstudaginn samanstóð af tólf einstaklingum sem hafa æft spuna af þessu tagi undir handleiðslu leikkonunnar Dóru Jóhannsdóttur síðustu mánuði. Þeir sýndu opinberlega í fyrsta skipti á Menningarnótt þannig að hópurinn er að taka sín fyrstu skref fyrir framan áhorfendur. Hann á hrós skilið fyrir þor og frumkvæði. Grínspuni er nefnilega flóknara fyrirbæri en virðist vera í fyrstu. Uppbygging atriðanna skiptir gríðarlega miklu máli og ekki er nóg að stóla á dónalega brandara né rembast við að leita að sniðugri lokalínu. Gullna reglan um að sýna ekki en segja frá á sérstaklega vel við þetta tiltekna form. Eins og gott uppistand þá verður sviðslistafólkið að vera á tánum, tilbúið að taka áhættu og fagna mistökum. Fyndnustu atriði kvöldsins spruttu fram á sjónarsviðið þegar leikararnir voru óhræddir við að gera grín að sjálfum sér eða settu fram snjöll tilboð sem auðvelt var að nota í skemmtilega senu. Sýningin verður ekki metin út frá stjörnugjöf þar sem þessi skemmtilegi hópur er tiltölulega nýbyrjaður í þjálfun. Þrátt fyrir nokkra veika punkta voru mörg atriði alveg sprenghlægileg. Frekari leikreynsla, áhættumeiri tilraunir og fleiri mistök munu gera þennan hóp enn þá betri.Niðurstaða: Áhugavert leikhúsform sem vert er að fylgjast með og hópurinn á frábæra spretti þegar vel tekst til. Gagnrýni Mest lesið Listamaðurinn sem gleymdist gjörsamlega Menning Af hverju er hvítasunnan haldin hátíðleg? Lífið „Grínast oft með að ég gaf honum um ellefu ár til að hætta við“ Lífið Dekurbossinn Hjalti: „Mömmur eru einfaldlega bestar og mín var ein sú allra besta“ Áskorun Brúnkukrems- og karókíkvöld á dagskrá kvenfanga Lífið „Ertu kannski Íslendingur?“ Lífið Þjóðhátíð um raunveruleikaþátt Brynjars: „Það er ekkert í boði“ Lífið Stálheppinn viðskiptavinur N1 vann frítt flug í heilt ár með PLAY Lífið samstarf „Ekkert gengið að casha út á pabba“ Menning Myrkur Games birta fyrstu stiklu Echoes of the End Leikjavísir Fleiri fréttir Tom Cruise hrasar á síðasta snúning Messan sem var ekki tímamótaverk – en mig langaði samt til að gráta KK og Sinfó: Clint Eastwood mætti í Eldborg Carmina Burana sem maður vill helst gleyma – hvað fór úrskeiðis í Hörpu? Klækir, prettir og kardínálaklíkur í páfakjöri Sjá meira
Spunaverk: Haraldurinn í Tjarnarbíói Hluti af leiklistarhátíðinni Lókal Spunaformið er aftur að hasla sér völl á Íslandi eftir töluverða lægð á síðustu árum. Á meðan Íslandsmót í spuna er haldið í Frystiklefanum á Snæfellsnesi þá sýnir spunahópurinn Haraldurinn afrakstur vinnu sinnar í Tjarnabíói á alþjóðlegu sviðslistahátíðinni Lókal. Haraldurinn er ekki einungis nafnið á hópnum, sem mætti endurskoða til að einfalda hlutina, heldur einnig nafnið á spunaaðferðinni sem leikararnir notast við. Formið (The Harold á ensku) á sér rætur Bandaríkjunum, aðallega í Chicago og New York, og er svokallaður langspuni þar sem hópurinn notar eitt orð frá áhorfendum til að spinna 30 - 40 mínútna atriði. Hópurinn sem sýndi á föstudaginn samanstóð af tólf einstaklingum sem hafa æft spuna af þessu tagi undir handleiðslu leikkonunnar Dóru Jóhannsdóttur síðustu mánuði. Þeir sýndu opinberlega í fyrsta skipti á Menningarnótt þannig að hópurinn er að taka sín fyrstu skref fyrir framan áhorfendur. Hann á hrós skilið fyrir þor og frumkvæði. Grínspuni er nefnilega flóknara fyrirbæri en virðist vera í fyrstu. Uppbygging atriðanna skiptir gríðarlega miklu máli og ekki er nóg að stóla á dónalega brandara né rembast við að leita að sniðugri lokalínu. Gullna reglan um að sýna ekki en segja frá á sérstaklega vel við þetta tiltekna form. Eins og gott uppistand þá verður sviðslistafólkið að vera á tánum, tilbúið að taka áhættu og fagna mistökum. Fyndnustu atriði kvöldsins spruttu fram á sjónarsviðið þegar leikararnir voru óhræddir við að gera grín að sjálfum sér eða settu fram snjöll tilboð sem auðvelt var að nota í skemmtilega senu. Sýningin verður ekki metin út frá stjörnugjöf þar sem þessi skemmtilegi hópur er tiltölulega nýbyrjaður í þjálfun. Þrátt fyrir nokkra veika punkta voru mörg atriði alveg sprenghlægileg. Frekari leikreynsla, áhættumeiri tilraunir og fleiri mistök munu gera þennan hóp enn þá betri.Niðurstaða: Áhugavert leikhúsform sem vert er að fylgjast með og hópurinn á frábæra spretti þegar vel tekst til.
Gagnrýni Mest lesið Listamaðurinn sem gleymdist gjörsamlega Menning Af hverju er hvítasunnan haldin hátíðleg? Lífið „Grínast oft með að ég gaf honum um ellefu ár til að hætta við“ Lífið Dekurbossinn Hjalti: „Mömmur eru einfaldlega bestar og mín var ein sú allra besta“ Áskorun Brúnkukrems- og karókíkvöld á dagskrá kvenfanga Lífið „Ertu kannski Íslendingur?“ Lífið Þjóðhátíð um raunveruleikaþátt Brynjars: „Það er ekkert í boði“ Lífið Stálheppinn viðskiptavinur N1 vann frítt flug í heilt ár með PLAY Lífið samstarf „Ekkert gengið að casha út á pabba“ Menning Myrkur Games birta fyrstu stiklu Echoes of the End Leikjavísir Fleiri fréttir Tom Cruise hrasar á síðasta snúning Messan sem var ekki tímamótaverk – en mig langaði samt til að gráta KK og Sinfó: Clint Eastwood mætti í Eldborg Carmina Burana sem maður vill helst gleyma – hvað fór úrskeiðis í Hörpu? Klækir, prettir og kardínálaklíkur í páfakjöri Sjá meira