Tilfinningar í bíl Berglind Pétursdóttir skrifar 21. júlí 2014 00:00 Um daginn fór ég ein í bíltúr. Ekki eitthvað sem ég tek venjulega upp á, enda virkur þátttakandi í aðförinni að einkabílnum. Á þessum tiltekna tímapunkti fannst mér þetta þó vera eitthvað sem ég þyrfti að gera. Ég vissi ekkert hvert ég átti að keyra og innan fimm mínútna var ég komin á sjálfstýringu og lent aftur fyrir utan heimili mitt. Ég ræsti því einhverjar gamlar stýringar og keyrði sem leið lá í annað bæjarfélag, á æskuslóðir. Ég ólst upp í Hafnarfirði. Í næstu götu við Flensborgarskólann og Hamarinn. Þar sem ég brunaði framhjá glaðlegum Göflurum með litla Gaflara í barnavögnum fann ég minningarnar streyma fram. Ég er svo heppin að hafa átt dásamlega æsku. Ég ólst upp í lítilli götu þar sem bjuggu góðir krakkar sem flestir áttu góða foreldra og við lékum okkur fallega úti á miðri götu og leiðbeindum ökumönnum frá Reykjavík sem voru að leita að St. Jósefsspítala. Það var búið að gera upp húsið sem hrekkjusvínið bjó í og mála húsið sem skrítna konan átti í mjög undarlegum lit. Búið að rífa sjoppuna. Taka rólóinn. Breyta í einstefnugötu. En samt var allt einhvern veginn eins. Kjarninn var sá sami. Og mitt móðurlega eðli hugsaði til þriggja ára einkasonarins og minninganna sem við eigum eftir að eiga saman frá æskuheimili hans. Kannski mun hann eftir tuttugu ár vera í tilfinningalegu uppnámi og keyra Bergstaðastrætið til þess eins að sjá að það er búið að rífa æskuheimili hans og byggja hótel. Þið vitið. Og ef íbúar Selvogsgötu hafa séð mig öskurgrátandi úti í bíl fyrir nokkrum dögum vil ég bara láta vita að það er allt í lagi með mig, ég er bara uppfull af allskonar nýjum tilfinningum eftir að ég eignaðist barn. Og hef smá áhyggjur af miðbæ Reykjavíkur. Svo var líka verið að spila Blue með Beyoncé í útvarpinu. Og Kári er minn Blue Ivy. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Berglind Pétursdóttir Mest lesið Suður-Íslendinga sögurnar Hans Birgisson Skoðun Pistil eftir frétt um Davíð Tómas körfuknattleiksdómara Sigurður Ólafur Kjartansson Skoðun Bullandi hallarekstur í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson Skoðun Hættulegustu tækin í umferðinni Eva Hauksdóttir Skoðun Styrkjum stöðu leigjenda Kristján Þórður Snæbjarnarson Skoðun Hafrannsóknastofnun leggur til 95 prósent samdrátt í sjókvíaeldi á laxi Jón Kaldal Skoðun Hvað myndi Sesselja segja? Hallbjörn V. Fríðhólm Skoðun Stöndum vörð um tónlistarmenntun barna og ungmenna – opið bréf til borgarstjóra Sigrún Grendal Skoðun Olíufyrirtækin vissu Guðni Freyr Öfjörð Skoðun Velkomin til Helvítis Guðný Gústafsdóttir Skoðun
Um daginn fór ég ein í bíltúr. Ekki eitthvað sem ég tek venjulega upp á, enda virkur þátttakandi í aðförinni að einkabílnum. Á þessum tiltekna tímapunkti fannst mér þetta þó vera eitthvað sem ég þyrfti að gera. Ég vissi ekkert hvert ég átti að keyra og innan fimm mínútna var ég komin á sjálfstýringu og lent aftur fyrir utan heimili mitt. Ég ræsti því einhverjar gamlar stýringar og keyrði sem leið lá í annað bæjarfélag, á æskuslóðir. Ég ólst upp í Hafnarfirði. Í næstu götu við Flensborgarskólann og Hamarinn. Þar sem ég brunaði framhjá glaðlegum Göflurum með litla Gaflara í barnavögnum fann ég minningarnar streyma fram. Ég er svo heppin að hafa átt dásamlega æsku. Ég ólst upp í lítilli götu þar sem bjuggu góðir krakkar sem flestir áttu góða foreldra og við lékum okkur fallega úti á miðri götu og leiðbeindum ökumönnum frá Reykjavík sem voru að leita að St. Jósefsspítala. Það var búið að gera upp húsið sem hrekkjusvínið bjó í og mála húsið sem skrítna konan átti í mjög undarlegum lit. Búið að rífa sjoppuna. Taka rólóinn. Breyta í einstefnugötu. En samt var allt einhvern veginn eins. Kjarninn var sá sami. Og mitt móðurlega eðli hugsaði til þriggja ára einkasonarins og minninganna sem við eigum eftir að eiga saman frá æskuheimili hans. Kannski mun hann eftir tuttugu ár vera í tilfinningalegu uppnámi og keyra Bergstaðastrætið til þess eins að sjá að það er búið að rífa æskuheimili hans og byggja hótel. Þið vitið. Og ef íbúar Selvogsgötu hafa séð mig öskurgrátandi úti í bíl fyrir nokkrum dögum vil ég bara láta vita að það er allt í lagi með mig, ég er bara uppfull af allskonar nýjum tilfinningum eftir að ég eignaðist barn. Og hef smá áhyggjur af miðbæ Reykjavíkur. Svo var líka verið að spila Blue með Beyoncé í útvarpinu. Og Kári er minn Blue Ivy.
Stöndum vörð um tónlistarmenntun barna og ungmenna – opið bréf til borgarstjóra Sigrún Grendal Skoðun
Stöndum vörð um tónlistarmenntun barna og ungmenna – opið bréf til borgarstjóra Sigrún Grendal Skoðun