Sumarflensan Berglind Pétursdóttir skrifar 7. júlí 2014 00:00 Ég fékk flensu í lægðinni um daginn og er nýstaðin upp úr nær sjö daga pest. Einum sýklalyfjakúr og um það bil fjórum sjónvarpsþáttaseríum síðar er ég aðeins að hressast. Líkami minn er samt krambúleraður eftir alla þessa hvíld. Ég get varla hreyft mig vegna stirðleika og líður í raun enn hræðilega því ég hef ekki endurheimt orkuna til að hreyfa mig og stunda lífið eins og ég geri venjulega. Mig langar ekkert meira en að valhoppa um engi og akra og synda yfir Ermarsundið en geri það auðvitað ekki, heilsunnar vegna. Það er langt síðan ég var lasin í svona langan tíma, stöku flensa hér og þar, tveir til þrír dagar, Strepsils og búið spil. Hér var þó um að ræða dramatísk hitaköst, hósta sem bergmálaði um Þingholtin og slímuga hnerra hvurs slímlosandi áhrif bitnuðu ýmist á tölvuskjánum eða andliti sambýlismanns míns. Það leiðinlegasta við að vera veik var þó ekki slímið, slenið eða eirðarleysið. Það gerðist svolítið sem hendir mig aldrei. Mig langaði ekki í kaffi. Ég gat ekki hugsað mér að hella upp á ljúfan bolla. Tilgangur minn á morgnana í hinu heilbrigða lífi er að vakna við að ég kveiki á kaffivélinni og sýp svo á þessum allra meina elixír meðan ég les Bakþanka ýmissa vandaðra einstaklinga. En bakteríurnar höfðu völdin og þær heimtuðu að ég baðaði mig í heitu sítrónuvatni og drykki te. Ég sem skil ekki te. En það eru líka jákvæðar hliðar við að verða aðeins veikur. Í miðju hóstakasti fattar maður að það er ekki sjálfsagt að vera heill heilsu og geta hlaupið um engi í sumarlegum kjól. Og svo getur maður horft á tíu bíómyndir í röð og fengið sér blund inn á milli án þess að vera stimplaður löggildur haugur. Ég er að minnsta kosti mjög fegin að það er búið að finna upp internetið. Þegar pabbi varð veikur í gamla daga fékk hann bara ískalt Malt og Vikuna. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Berglind Pétursdóttir Mest lesið Suður-Íslendinga sögurnar Hans Birgisson Skoðun Hættulegustu tækin í umferðinni Eva Hauksdóttir Skoðun Hafrannsóknastofnun leggur til 95 prósent samdrátt í sjókvíaeldi á laxi Jón Kaldal Skoðun Stöndum vörð um tónlistarmenntun barna og ungmenna – opið bréf til borgarstjóra Sigrún Grendal Skoðun Hvað myndi Sesselja segja? Hallbjörn V. Fríðhólm Skoðun Styrkjum stöðu leigjenda Kristján Þórður Snæbjarnarson Skoðun Manneklan er víða Brynhildur Bolladóttir Skoðun Framtíðarskipulag Keldnalands er ekki útópía – og þaðan af síður dystópía Birkir Ingibjartsson Skoðun Velkomin til Helvítis Guðný Gústafsdóttir Skoðun Hækka launin þín þegar fasteignamatið á íbúðinni þinni hækkar? Daði Freyr Ólafsson Skoðun
Ég fékk flensu í lægðinni um daginn og er nýstaðin upp úr nær sjö daga pest. Einum sýklalyfjakúr og um það bil fjórum sjónvarpsþáttaseríum síðar er ég aðeins að hressast. Líkami minn er samt krambúleraður eftir alla þessa hvíld. Ég get varla hreyft mig vegna stirðleika og líður í raun enn hræðilega því ég hef ekki endurheimt orkuna til að hreyfa mig og stunda lífið eins og ég geri venjulega. Mig langar ekkert meira en að valhoppa um engi og akra og synda yfir Ermarsundið en geri það auðvitað ekki, heilsunnar vegna. Það er langt síðan ég var lasin í svona langan tíma, stöku flensa hér og þar, tveir til þrír dagar, Strepsils og búið spil. Hér var þó um að ræða dramatísk hitaköst, hósta sem bergmálaði um Þingholtin og slímuga hnerra hvurs slímlosandi áhrif bitnuðu ýmist á tölvuskjánum eða andliti sambýlismanns míns. Það leiðinlegasta við að vera veik var þó ekki slímið, slenið eða eirðarleysið. Það gerðist svolítið sem hendir mig aldrei. Mig langaði ekki í kaffi. Ég gat ekki hugsað mér að hella upp á ljúfan bolla. Tilgangur minn á morgnana í hinu heilbrigða lífi er að vakna við að ég kveiki á kaffivélinni og sýp svo á þessum allra meina elixír meðan ég les Bakþanka ýmissa vandaðra einstaklinga. En bakteríurnar höfðu völdin og þær heimtuðu að ég baðaði mig í heitu sítrónuvatni og drykki te. Ég sem skil ekki te. En það eru líka jákvæðar hliðar við að verða aðeins veikur. Í miðju hóstakasti fattar maður að það er ekki sjálfsagt að vera heill heilsu og geta hlaupið um engi í sumarlegum kjól. Og svo getur maður horft á tíu bíómyndir í röð og fengið sér blund inn á milli án þess að vera stimplaður löggildur haugur. Ég er að minnsta kosti mjög fegin að það er búið að finna upp internetið. Þegar pabbi varð veikur í gamla daga fékk hann bara ískalt Malt og Vikuna.
Stöndum vörð um tónlistarmenntun barna og ungmenna – opið bréf til borgarstjóra Sigrún Grendal Skoðun
Framtíðarskipulag Keldnalands er ekki útópía – og þaðan af síður dystópía Birkir Ingibjartsson Skoðun
Stöndum vörð um tónlistarmenntun barna og ungmenna – opið bréf til borgarstjóra Sigrún Grendal Skoðun
Framtíðarskipulag Keldnalands er ekki útópía – og þaðan af síður dystópía Birkir Ingibjartsson Skoðun