Staður og stund Haukur Viðar Alfreðsson skrifar 20. janúar 2014 10:00 Ég er í háværri rokkhljómsveit. Um daginn ætluðum við félagarnir að frumflytja okkar fyrsta rólega lag á tónleikum. Áhorfendur voru rokkþyrstir og í miklu stuði. Þegar röðin kom að laginu sneri ég mér að trommuleikaranum og stakk upp á því lágum rómi að við geymdum það til betri tíma. Tillaga mín var samþykkt og ég tel að rétt ákvörðun hafi verið tekin. Við frumfluttum svo lagið nokkrum vikum seinna á fámennum en góðmennum tónleikum þar sem því var vel tekið. Eflaust er það umdeilt að listafólk hagi ákvörðunum sínum eftir stemningu og viðtökum fjöldans. En tónleikar eru gagnvirkir og lifandi þó efnið sem flutt er sé fyrirfram ákveðið að mestu. Listamaðurinn þarf því að taka ótal ákvarðanir á staðnum sem hafa áhrif á upplifunina. Auðvitað! Annars væri þetta steindautt og þvingað. Listamaðurinn Björn Bragi tók, að mínu mati og margra, kolranga ákvörðun þegar hann sagði vafasaman og ófyndinn brandara í EM-stofu RÚV í hálfleik Íslendinga og Austurríkismanna á laugardag. Ég segi vafasaman frekar en óafsakanlegan, vegna þess að ég trúi því að við ákveðnar aðstæður væri jafn gróft (eða grófara) grín réttlætanlegt. Aðstæður þar sem Björn getur horft framan í áhorfendur og tekið ákvarðanir út frá viðbrögðum þeirra. Aðstæður þar sem fólk er saman komið til að hlusta á grín og veit að það getur átt von á ýmsu. Í EM-stofunni sér Björn ekki áhorfendur sína. Hann hefði þó sennilega getað sagt sér það sjálfur á laugardaginn að það væru hreinlega allir að horfa, að ummæli af þessu tagi ættu ekki við og gætu haft slæmar afleiðingar fyrir hann, RÚV og jafnvel íslenska landsliðið. Mun verri en afleiðingar þess að flytja ballöðu fyrir öskrandi rokkhunda. Hann þurfti þó ekki að gera mikið til að fá fjölmarga aftur á sitt band. Hann baðst afsökunar og gerði það vel. Ekkert „ég biðst afsökunar ef einhver móðgaðist“-þvaður. Bara einlæg afsökunarbeiðni. Það er fallegt og virðingarvert að geta viðurkennt það þegar maður skítur í skóna sína. Þetta veit Björn og þetta veit Ingó Veðurguð. Þess vegna er það svo skrýtið að margir hinna eldri, vitrari og valdameiri hafi aldrei lært það. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Haukur Viðar Alfreðsson Mest lesið Lægjum öldurnar Halla Hrund Logadóttir Skoðun Íslendingar flytja út fisk og líka ofbeldismenn Guðný S. Bjarnadóttir Skoðun Iðjuþjálfar í leik- og grunnskólum: Tækifæri í baráttunni gegn agavanda og skólaforðun Hekla Björt Birkisdóttir,Hrefna Dagbjört Arnardóttir,Inga Fríða Guðbjörnsdóttir,Íris Kristrún Kristmundsdóttir Skoðun Að hata einhvern sem þú þarft á að halda? Katrín Pétursdóttir Skoðun Frans páfi kvaddur eða meðtekinn? Bjarni Karlsson Skoðun Er aldur bara tala? Teitur Guðmundsson Skoðun SFS, Exit og norska leiðin þeirra Jón Kaldal Skoðun Mega bara íslenskir karlmenn nauðga konum á Íslandi? Guðný S. Bjarnadóttir Skoðun Saga Israa á Gaza og hvernig hægt er að verða að liði Katrín Harðardóttir,Israa Saed Skoðun Fordómar frá sálfélagslegu sjónarhorni Sóley Dröfn Davíðsdóttir Skoðun
Ég er í háværri rokkhljómsveit. Um daginn ætluðum við félagarnir að frumflytja okkar fyrsta rólega lag á tónleikum. Áhorfendur voru rokkþyrstir og í miklu stuði. Þegar röðin kom að laginu sneri ég mér að trommuleikaranum og stakk upp á því lágum rómi að við geymdum það til betri tíma. Tillaga mín var samþykkt og ég tel að rétt ákvörðun hafi verið tekin. Við frumfluttum svo lagið nokkrum vikum seinna á fámennum en góðmennum tónleikum þar sem því var vel tekið. Eflaust er það umdeilt að listafólk hagi ákvörðunum sínum eftir stemningu og viðtökum fjöldans. En tónleikar eru gagnvirkir og lifandi þó efnið sem flutt er sé fyrirfram ákveðið að mestu. Listamaðurinn þarf því að taka ótal ákvarðanir á staðnum sem hafa áhrif á upplifunina. Auðvitað! Annars væri þetta steindautt og þvingað. Listamaðurinn Björn Bragi tók, að mínu mati og margra, kolranga ákvörðun þegar hann sagði vafasaman og ófyndinn brandara í EM-stofu RÚV í hálfleik Íslendinga og Austurríkismanna á laugardag. Ég segi vafasaman frekar en óafsakanlegan, vegna þess að ég trúi því að við ákveðnar aðstæður væri jafn gróft (eða grófara) grín réttlætanlegt. Aðstæður þar sem Björn getur horft framan í áhorfendur og tekið ákvarðanir út frá viðbrögðum þeirra. Aðstæður þar sem fólk er saman komið til að hlusta á grín og veit að það getur átt von á ýmsu. Í EM-stofunni sér Björn ekki áhorfendur sína. Hann hefði þó sennilega getað sagt sér það sjálfur á laugardaginn að það væru hreinlega allir að horfa, að ummæli af þessu tagi ættu ekki við og gætu haft slæmar afleiðingar fyrir hann, RÚV og jafnvel íslenska landsliðið. Mun verri en afleiðingar þess að flytja ballöðu fyrir öskrandi rokkhunda. Hann þurfti þó ekki að gera mikið til að fá fjölmarga aftur á sitt band. Hann baðst afsökunar og gerði það vel. Ekkert „ég biðst afsökunar ef einhver móðgaðist“-þvaður. Bara einlæg afsökunarbeiðni. Það er fallegt og virðingarvert að geta viðurkennt það þegar maður skítur í skóna sína. Þetta veit Björn og þetta veit Ingó Veðurguð. Þess vegna er það svo skrýtið að margir hinna eldri, vitrari og valdameiri hafi aldrei lært það.
Iðjuþjálfar í leik- og grunnskólum: Tækifæri í baráttunni gegn agavanda og skólaforðun Hekla Björt Birkisdóttir,Hrefna Dagbjört Arnardóttir,Inga Fríða Guðbjörnsdóttir,Íris Kristrún Kristmundsdóttir Skoðun
Iðjuþjálfar í leik- og grunnskólum: Tækifæri í baráttunni gegn agavanda og skólaforðun Hekla Björt Birkisdóttir,Hrefna Dagbjört Arnardóttir,Inga Fríða Guðbjörnsdóttir,Íris Kristrún Kristmundsdóttir Skoðun