Strákasaga Saga Garðarsdóttir skrifar 29. júlí 2013 09:00 Þegar ég var fimm ára ansaði ég engu öðru nafni en Emil, gekk um með pottlok og blótaði yfirvaldinu fyrir að gera mig ekki að strák. Ekki af því að ég upplifði mig í röngum líkama heldur af því að mjög snemma áttaði ég mig á því að strákar í ævintýrunum eru hetjur og sniðugir en stelpur bíða prúðar í turnum eða kastölum eftir því að vera sóttar, í æsilegustu sögunum flétta þær sig kannski á meðan þær bíða. Ég skildi það þá sem svo að væri ég strákur ætti ég fram undan glæsta drekum prýdda ævi en sem stelpa biði mín ekkert nema biðin, sem er verra en dauðinn og þá sérstaklega ef þú hefur ekki einu sinni sítt hár að fikta í. Svo kynntist ég Línu langsokk og Ronju og varð ljóst að stelpur geta léttilega lyft hestum og hoppað yfir Helvítisgjár, langi þær til þess. Þá gerist samt svolítið áhugavert, þær verða ekki hugrakkar og sterkar stelpur heldur strákastelpur, því að eiginleikar eins og hugrekki, styrkur, þrautseigja og ævintýramennska eru eyrnamerktir strákum, sem er ótrúlega ósanngjarnt. Í ofanálag þykir svo það sem strákum er eignað oft meira töff. Það tekur börn ekki nema hálfan leikskóla að uppgötva þennan hallærislega gengismun og strákastelpum er hampað á kostnað stelpustráka, sem er kraftglatað. Þótt flestir séu sammála um að einungis asnar haldi því fram að ást stráka á grillvökva sé skilyrðislaus og stelpur hafi eðlislægan frumáhuga á að greiða sér er ég samt reglulega sögð strákaleg af því að ég hef áhuga á íþróttum, er stutthærð og tala hátt. Bara í seinustu viku, í fáránlegri umræðu um hvort fyndni væri kynbundin, var fullyrt að skopskyn mitt væri stelpum ekki til tekna, því ég væri jú ein af strákunum. Ég var sumsé ekki sniðug stelpa heldur gerði fyndni mín mig að strák. Stelpur eiga ekki að þurfa að afsala sér kyni sínu í skiptum fyrir aukið töff eða strákar sem eru iðnir í höndunum að prjóna sér nýja vini og virðingu. Af þessum sökum sé ég mig knúna til að hamra á því sem á að vera augljóst: Hvorugt kynið á einkarétt á neinum eiginleika sem einungis má fá að láni með kyn- og kúlvöxtum. Ég er ekki strákastelpa. Ég er stelpa sem hefur áhuga á íþróttum, er stutthærð og segir stundum eitthvað fyndið mjög hátt. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Saga Garðarsdóttir Mest lesið Flokkur fólksins eða flokkun fólksins? Halldóra Lillý Jóhannsdóttir Skoðun Íslendingar flytja út fisk og líka ofbeldismenn Guðný S. Bjarnadóttir Skoðun Hver ætlar að bera ábyrgð á mannslífi? Sævar Þór Jónsson Skoðun Betri nýting á tíma og fjármunum Reykjavíkurborgar 2/3 Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun 30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt Skoðun Horfumst í augu Kristín Thoroddsen Skoðun Lægjum öldurnar Halla Hrund Logadóttir Skoðun Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Iðjuþjálfar – mikilvægur mannauður í geðheilbrigðisþjónustu framtíðarinnar Erna Rut Elvarsdóttir,Lilja Logadóttir, Rebekka Lind Hjaltadóttir,Sandra Dís Sigurðardóttir Skoðun Er aldur bara tala? Teitur Guðmundsson Skoðun Saga Israa á Gaza og hvernig hægt er að verða að liði Katrín Harðardóttir,Israa Saed Skoðun
Þegar ég var fimm ára ansaði ég engu öðru nafni en Emil, gekk um með pottlok og blótaði yfirvaldinu fyrir að gera mig ekki að strák. Ekki af því að ég upplifði mig í röngum líkama heldur af því að mjög snemma áttaði ég mig á því að strákar í ævintýrunum eru hetjur og sniðugir en stelpur bíða prúðar í turnum eða kastölum eftir því að vera sóttar, í æsilegustu sögunum flétta þær sig kannski á meðan þær bíða. Ég skildi það þá sem svo að væri ég strákur ætti ég fram undan glæsta drekum prýdda ævi en sem stelpa biði mín ekkert nema biðin, sem er verra en dauðinn og þá sérstaklega ef þú hefur ekki einu sinni sítt hár að fikta í. Svo kynntist ég Línu langsokk og Ronju og varð ljóst að stelpur geta léttilega lyft hestum og hoppað yfir Helvítisgjár, langi þær til þess. Þá gerist samt svolítið áhugavert, þær verða ekki hugrakkar og sterkar stelpur heldur strákastelpur, því að eiginleikar eins og hugrekki, styrkur, þrautseigja og ævintýramennska eru eyrnamerktir strákum, sem er ótrúlega ósanngjarnt. Í ofanálag þykir svo það sem strákum er eignað oft meira töff. Það tekur börn ekki nema hálfan leikskóla að uppgötva þennan hallærislega gengismun og strákastelpum er hampað á kostnað stelpustráka, sem er kraftglatað. Þótt flestir séu sammála um að einungis asnar haldi því fram að ást stráka á grillvökva sé skilyrðislaus og stelpur hafi eðlislægan frumáhuga á að greiða sér er ég samt reglulega sögð strákaleg af því að ég hef áhuga á íþróttum, er stutthærð og tala hátt. Bara í seinustu viku, í fáránlegri umræðu um hvort fyndni væri kynbundin, var fullyrt að skopskyn mitt væri stelpum ekki til tekna, því ég væri jú ein af strákunum. Ég var sumsé ekki sniðug stelpa heldur gerði fyndni mín mig að strák. Stelpur eiga ekki að þurfa að afsala sér kyni sínu í skiptum fyrir aukið töff eða strákar sem eru iðnir í höndunum að prjóna sér nýja vini og virðingu. Af þessum sökum sé ég mig knúna til að hamra á því sem á að vera augljóst: Hvorugt kynið á einkarétt á neinum eiginleika sem einungis má fá að láni með kyn- og kúlvöxtum. Ég er ekki strákastelpa. Ég er stelpa sem hefur áhuga á íþróttum, er stutthærð og segir stundum eitthvað fyndið mjög hátt.
30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Iðjuþjálfar – mikilvægur mannauður í geðheilbrigðisþjónustu framtíðarinnar Erna Rut Elvarsdóttir,Lilja Logadóttir, Rebekka Lind Hjaltadóttir,Sandra Dís Sigurðardóttir Skoðun
30 silfurpeningar dýralækna? 125.000 lítrar af blóði tappaðir af 4088 merum (með valdi), af eiðsvörðum dýralæknum, 2023 Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Iðjuþjálfar – mikilvægur mannauður í geðheilbrigðisþjónustu framtíðarinnar Erna Rut Elvarsdóttir,Lilja Logadóttir, Rebekka Lind Hjaltadóttir,Sandra Dís Sigurðardóttir Skoðun