Vangaveltur um áramót 3. janúar 2013 06:00 Gleðilegt ár. Þessa góðu kveðju fær maður hvar sem maður kemur þessa dagana og sendir hana auðvitað á móti. Allir óska öllum gleðilegs árs. En hvað býr að baki? Eða öllu heldur; býr eitthvað að baki? Er þetta eitthvað sem við segjum af því að okkur finnst það tilheyra og af því að allir aðrir segja þetta eða meinum við eitthvað með þessum tveimur sakleysislegu orðum? Felst í þeim að við vonum heitt og innilega að árið verði gleðilegt fyrir viðkomandi; að þeir njóti hamingju og velgengni? Ja, hlýtur það ekki að vera? Hljóti svo að vera, teljum við þá að sú hamingja og sú velgengni sem við óskum að fólk njóti sé algjörlega undir því sjálfu komið? Finnst okkur máski að hún eigi að koma af himnum ofan? Eða ætlum við að leggja eitthvað af mörkum svo aðrir njóti raunverulega hamingju og velgengni? Ja, nú kann málið að vandast. Sjálfsagt væri einfaldast ef hver og einn gæti verið sjálfum sér nægur í þessum efnum. Verið sinnar gæfu smiður. En þannig er það ekki. Og lukkupottarnir eru ekki við hvert fótmál. Þess vegna verður hugur að fylgja máli þegar við óskum fólki gleðilegs árs. Ef við virkilega meinum það sem við segjum þá verðum við að leggja okkur fram um að árið verði öðrum gleðilegt. Þetta á auðvitað líka við um hina hversdagslegu kveðju: Góðan dag. Hún getur ekki bara falið í sér ósk eða von. Við verðum að koma fram og hegða okkur með þeim hætti að dagurinn geti orðið sem bestur fyrir viðkomandi. Þegar á reynir er samkennd Íslendinga mikil. Það sanna dæmin. En það ætti ekki að þurfa slys til eða virkilega erfiðar aðstæður svo að við réttum öðrum hjálparhönd eða sýnum af okkur mennsku. Af litlu tilefni eða öngvu getum við lagt hvert öðru lið með ýmsum, og oft einföldum, hætti og þannig stuðlað að betri líðan annarra og þar með betra samfélagi. Stundum þarf bara bros. Gleðilegt ár. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Björn Þór Sigbjörnsson Mest lesið Þar sem gervigreind er raunverulega að breyta öllu Björgmundur Örn Guðmundsson Skoðun Hefur vanfjármögnun sveitarfélaga áhrif á byggingarkostnað? Jón Ingi Hákonarson Skoðun Pabbar, mömmur, afar, ömmur Jón Pétur Zimsen Skoðun Vellíðan í vinnu Ingrid Kuhlman Skoðun Íslenskir flóttamenn - í okkar eigin landi Gunnar Magnús Diego Skoðun Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir Skoðun Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein Skoðun Magga Stína! Helga Völundardóttir Skoðun Mótum framtíðina saman Jónína Hauksdóttir ,Magnús Þór Jónsson Skoðun Er Evrópa á villigötum? Efnahagsleg hnignun kallar á róttæka endurskoðun Eggert Sigurbergsson Skoðun
Gleðilegt ár. Þessa góðu kveðju fær maður hvar sem maður kemur þessa dagana og sendir hana auðvitað á móti. Allir óska öllum gleðilegs árs. En hvað býr að baki? Eða öllu heldur; býr eitthvað að baki? Er þetta eitthvað sem við segjum af því að okkur finnst það tilheyra og af því að allir aðrir segja þetta eða meinum við eitthvað með þessum tveimur sakleysislegu orðum? Felst í þeim að við vonum heitt og innilega að árið verði gleðilegt fyrir viðkomandi; að þeir njóti hamingju og velgengni? Ja, hlýtur það ekki að vera? Hljóti svo að vera, teljum við þá að sú hamingja og sú velgengni sem við óskum að fólk njóti sé algjörlega undir því sjálfu komið? Finnst okkur máski að hún eigi að koma af himnum ofan? Eða ætlum við að leggja eitthvað af mörkum svo aðrir njóti raunverulega hamingju og velgengni? Ja, nú kann málið að vandast. Sjálfsagt væri einfaldast ef hver og einn gæti verið sjálfum sér nægur í þessum efnum. Verið sinnar gæfu smiður. En þannig er það ekki. Og lukkupottarnir eru ekki við hvert fótmál. Þess vegna verður hugur að fylgja máli þegar við óskum fólki gleðilegs árs. Ef við virkilega meinum það sem við segjum þá verðum við að leggja okkur fram um að árið verði öðrum gleðilegt. Þetta á auðvitað líka við um hina hversdagslegu kveðju: Góðan dag. Hún getur ekki bara falið í sér ósk eða von. Við verðum að koma fram og hegða okkur með þeim hætti að dagurinn geti orðið sem bestur fyrir viðkomandi. Þegar á reynir er samkennd Íslendinga mikil. Það sanna dæmin. En það ætti ekki að þurfa slys til eða virkilega erfiðar aðstæður svo að við réttum öðrum hjálparhönd eða sýnum af okkur mennsku. Af litlu tilefni eða öngvu getum við lagt hvert öðru lið með ýmsum, og oft einföldum, hætti og þannig stuðlað að betri líðan annarra og þar með betra samfélagi. Stundum þarf bara bros. Gleðilegt ár.
Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir Skoðun
Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein Skoðun
Er Evrópa á villigötum? Efnahagsleg hnignun kallar á róttæka endurskoðun Eggert Sigurbergsson Skoðun
Eru vegir fyrir ferðamenn mikilvægari en vegir fyrir fólk sem býr hér? Petrína Þórunn Jónsdóttir Skoðun
Ísrael á ekki heima á gleðileikum evrópskra sjónvarpsstöðva sem starfa í almannaþágu Stefán Jón Hafstein Skoðun
Er Evrópa á villigötum? Efnahagsleg hnignun kallar á róttæka endurskoðun Eggert Sigurbergsson Skoðun