Drama í úrvalsflokki Haukur Viðar Alfreðsson skrifar 16. september 2012 08:00 Bíó. A Seperation Leikstjórn: Asghar Farhadi. Leikarar: Leila Hatami, Peyman Moaadi, Shahab Hosseini, Sareh Bayat, Sarina Farhadi. Þessi frábæra íranska kvikmynd frá því í fyrra hefur farið sigurför um heiminn, unnið til fjölda verðlauna og nemur nú loks land í íslenskum kvikmyndahúsum. Segir hún frá ungum hjónum í Teheran sem skilja að borði og sæng. Konan flytur burt, en eiginmaðurinn verður eftir í íbúð hjónanna ásamt unglingsdóttur þeirra og öldruðum föður sínum sem þjáist af Alzheim-er. Dag einn ræður hann fátæka og heittrúaða konu til þess að annast gamla manninn, en hún veldur starfinu illa og allt fer á endanum í háaloft. Myndin eyðir mörgum ranghugmyndum fáfróða vesturlandabúans um Íran. Tehran virðist nokkuð nútímaleg borg og frjálslyndi millistéttarinnar er meira en annarra. Þó þetta sé ekki aðalatriði myndarinnar liggur dramatíkin samt að stórum hluta í þessum mismunandi viðhorfum persónanna til trúarinnar og lífsins. Leikararnir eru algjörlega frábærir og þau Leila Hatami og Peyman Moaadi eru þar fremst meðal jafningja. Áhorfandinn trúir því að þau séu raunverulega hjón sem hafi eitt sinn verið ástfangin og hamingjusöm, en nú sé neistinn horfinn og þau eigi sér bjartari framtíð hvort í sínu lagi. Heimilishjálpin og vafasamur eiginmaður hennar vekja samúð og fyrirlitningu til skiptis og þessi „hversdagslegu" vandamál sem persónurnar glíma við kalla fram meiri spennu en flestar hasarmyndir sem ég hef séð nýverið. Leikstjórinn, sem einnig er handritshöfundur og framleiðandi myndarinnar, á mikið hrós skilið fyrir vönduð vinnubrögð og góða listræna dómgreind. Tökumaðurinn er með vélina í lófanum mest allan tímann og gerir það smekklega og þægilega. Þá er kvikmyndin án tónlistar alveg þar til stafir rúlla í blálokin. Sú ákvörðun var hárrétt, enda hefði músík sennilega þvælst fyrir og dregið úr áhrifamættinum. Skothelt handritið, góð leikstjórn og leikur í úrvalsflokki sjá um þetta hjálparlaust. Niðurstaða: Ein besta mynd síðasta árs. Mest lesið „Það verður erfitt að trúa því að lífið muni einhvern tímann leiða eitthvað gott af sér” Lífið Nágrannar kveðja sjónvarpsskjáinn Lífið Klay Thompson og Megan Thee Stallion nýtt par Lífið Reykvíkingur ársins tileinkar samstarfsfólki útnefninguna Lífið Krakkatían: Narnía, krónprins og sundlaugs Lífið Hvað er Labubu og hvers vegna eru allir að missa sig yfir því? Tíska og hönnun Börnin læra að sauma út, baka og elda í Hússtjórnarskólanum Lífið Gamli er (ekki) alveg með'etta Gagnrýni „Auðvitað væri ég til í að ná enn lengra“ Lífið Fréttatía vikunnar: Kjarnorkukafbátur, málþóf og magapína Lífið Fleiri fréttir Gamli er (ekki) alveg með'etta Mömmustrákur skýtur uppvakningum ref fyrir rass Norah Jones: Tíminn stóð í stað þar til ljóskastarinn vakti mann Neistalaus trekantur leiðinlega fólksins Er Stalín listgagnrýnandi í Hörpu núna? Wardruna í vanda – þegar dulúðin náði ekki flugi Tom Cruise hrasar á síðasta snúning Messan sem var ekki tímamótaverk – en mig langaði samt til að gráta Sjá meira
Bíó. A Seperation Leikstjórn: Asghar Farhadi. Leikarar: Leila Hatami, Peyman Moaadi, Shahab Hosseini, Sareh Bayat, Sarina Farhadi. Þessi frábæra íranska kvikmynd frá því í fyrra hefur farið sigurför um heiminn, unnið til fjölda verðlauna og nemur nú loks land í íslenskum kvikmyndahúsum. Segir hún frá ungum hjónum í Teheran sem skilja að borði og sæng. Konan flytur burt, en eiginmaðurinn verður eftir í íbúð hjónanna ásamt unglingsdóttur þeirra og öldruðum föður sínum sem þjáist af Alzheim-er. Dag einn ræður hann fátæka og heittrúaða konu til þess að annast gamla manninn, en hún veldur starfinu illa og allt fer á endanum í háaloft. Myndin eyðir mörgum ranghugmyndum fáfróða vesturlandabúans um Íran. Tehran virðist nokkuð nútímaleg borg og frjálslyndi millistéttarinnar er meira en annarra. Þó þetta sé ekki aðalatriði myndarinnar liggur dramatíkin samt að stórum hluta í þessum mismunandi viðhorfum persónanna til trúarinnar og lífsins. Leikararnir eru algjörlega frábærir og þau Leila Hatami og Peyman Moaadi eru þar fremst meðal jafningja. Áhorfandinn trúir því að þau séu raunverulega hjón sem hafi eitt sinn verið ástfangin og hamingjusöm, en nú sé neistinn horfinn og þau eigi sér bjartari framtíð hvort í sínu lagi. Heimilishjálpin og vafasamur eiginmaður hennar vekja samúð og fyrirlitningu til skiptis og þessi „hversdagslegu" vandamál sem persónurnar glíma við kalla fram meiri spennu en flestar hasarmyndir sem ég hef séð nýverið. Leikstjórinn, sem einnig er handritshöfundur og framleiðandi myndarinnar, á mikið hrós skilið fyrir vönduð vinnubrögð og góða listræna dómgreind. Tökumaðurinn er með vélina í lófanum mest allan tímann og gerir það smekklega og þægilega. Þá er kvikmyndin án tónlistar alveg þar til stafir rúlla í blálokin. Sú ákvörðun var hárrétt, enda hefði músík sennilega þvælst fyrir og dregið úr áhrifamættinum. Skothelt handritið, góð leikstjórn og leikur í úrvalsflokki sjá um þetta hjálparlaust. Niðurstaða: Ein besta mynd síðasta árs.
Mest lesið „Það verður erfitt að trúa því að lífið muni einhvern tímann leiða eitthvað gott af sér” Lífið Nágrannar kveðja sjónvarpsskjáinn Lífið Klay Thompson og Megan Thee Stallion nýtt par Lífið Reykvíkingur ársins tileinkar samstarfsfólki útnefninguna Lífið Krakkatían: Narnía, krónprins og sundlaugs Lífið Hvað er Labubu og hvers vegna eru allir að missa sig yfir því? Tíska og hönnun Börnin læra að sauma út, baka og elda í Hússtjórnarskólanum Lífið Gamli er (ekki) alveg með'etta Gagnrýni „Auðvitað væri ég til í að ná enn lengra“ Lífið Fréttatía vikunnar: Kjarnorkukafbátur, málþóf og magapína Lífið Fleiri fréttir Gamli er (ekki) alveg með'etta Mömmustrákur skýtur uppvakningum ref fyrir rass Norah Jones: Tíminn stóð í stað þar til ljóskastarinn vakti mann Neistalaus trekantur leiðinlega fólksins Er Stalín listgagnrýnandi í Hörpu núna? Wardruna í vanda – þegar dulúðin náði ekki flugi Tom Cruise hrasar á síðasta snúning Messan sem var ekki tímamótaverk – en mig langaði samt til að gráta Sjá meira