Firnagóður Ferry Trausti Júlíusson skrifar 29. maí 2012 18:00 Ferry lék á alls oddi og sýndi að hann á nóg eftir. Mynd/Getty Images Tónleikar. Bryan Ferry. Listahátíð, Harpa 27. maí. Það var troðfullur og prúðbúinn Eldborgarsalur sem tók á móti enska tónlistarmanninum Bryan Ferry og hljómsveit á sunnudagskvöldið. Dagskráin hófst á því að Gulli Briem kynnti Mandela daga í Reykjavík og fékk tónleikagesti til þess að lyfta höndum að hætti Nelsons Mandela, en síðan birtist hljómsveit Ferrys og taldi í upphafslagið, I Put a Spell on You. Það er gamall Screamin? Jay Hawkins smellur, en fönkuð poppútgáfa Ferrys heyrðist fyrst á plötunni hans Taxi árið 1993. Næst kom ofursmellurinn Slave to Love, þá Don?t Stop the Dance og svo þrjú Bob Dylan-lög í röð. Það voru alls þrettán manns á sviðinu þegar mest var, Ferry, þrjár bakraddasöngkonur, tveir gítarleikarar, hljómborðsleikari, saxófónleikari, bassaleikari, trommuleikari, slagverksleikari og tveir dansarar. Í hljómsveitinni voru tveir gamlir félagar Ferrys, Paul Thompson trommuleikari Roxy Music og Chris Spedding gítarleikari, sem spilaði með Ferry á sólóplötunum hans á áttunda áratugnum. Yngra liðið stóð sig samt ekkert verr, til dæmis gítarleikarinn Oliver Thompson og saxófónleikarinn Jorja Chalmers. Bryan Ferry flutti lög af öllum ferlinum, m.a. fjögur lög af gömlu Roxy Music-plötunum, þrjú lög af Avalon og tvö af nýju plötunni, Olympiu, alls 21 lag. Þetta voru frábærir tónleikar og margir hápunktar. Mest var klappað fyrir smellum eins og Love Is the Drug, Jealous Guy og More Than This, en minna þekkt lög, sem voru útsett þannig að hljóðfæraleikararnir fengu að sýna hvað þeir gátu, voru ekki síður góð. Þar á meðal voru My Only Love, Reason or Rhyme og útgáfa Ferrys af Neil Young-laginu Like a Hurricane. Það hefur verið mikið talað um útlit og fatastíl Ferrys og vissulega var hann glæsilegur á sviðinu í Eldborgarsalnum. Meðlimir hljómsveitarinnar voru allir í stíl, klæddir í svart eða gyllt. Ljósasýningin og myndefnið á bak við hljómsveitina var líka mjög flott. Það sem stóð upp úr var hins vegar tónlistin sjálf. Útsetningarnar voru ósviknar, hljómsveitin frábær og lagavalið gott, þó að gamlir aðdáendur eins og ég sakni auðvitað alltaf einhverra laga. Ferry lék á alls oddi og sýndi að hann á nóg eftir. Á heildina litið firnagóðir tónleikar sem stóðust allar væntingar – og þær voru miklar! Niðurstaða: Bryan Ferry heillaði troðfullan Eldborgarsal með frábærum tónleikum á sunnudagskvöldið. Mest lesið Þéna töluvert þrátt fyrir að vera ekki til Lífið Sigurjón minnist David Lynch: „Jonni, við verðum að gera eitthvað fyrir Ísland“ Bíó og sjónvarp Heill hljóðheimur Hildar fer afturábak Tónlist Upprunalegt handrit „Mr. Tambourine man“ seldist á 70 milljónir Tónlist Fötlunin ekki stærsta áfallið heldur veikindin sem fylgdu Lífið Krakkatían: Grænland, galdrakarl og Greppikló Lífið Verð alltaf stoltari og stoltari af mömmu Lífið Grundvallarmisskilnings gæti um þaksvalir á Íslandi Lífið „Lífið væri svo miklu leiðinlegra ef ég ætti ekki bróður með Downs“ Lífið Erling og Sigríður selja húsið eftir átján ár Lífið Fleiri fréttir Illa bruggaðar Guðaveigar Vínartónleika skorti léttleika: Dansararnir stálu senunni Kynferðislega ófullnægður forstjóri finnur sér ungan graðfola Nýársswing með handbremsu Getuleysi á stóra sviðinu Barist um arfinn í Borgó Brostnar væntingar á Frostrósum Jólakötturinn hvæsti á tónleikagesti Bríet olli vonbrigðum Sjá meira
Tónleikar. Bryan Ferry. Listahátíð, Harpa 27. maí. Það var troðfullur og prúðbúinn Eldborgarsalur sem tók á móti enska tónlistarmanninum Bryan Ferry og hljómsveit á sunnudagskvöldið. Dagskráin hófst á því að Gulli Briem kynnti Mandela daga í Reykjavík og fékk tónleikagesti til þess að lyfta höndum að hætti Nelsons Mandela, en síðan birtist hljómsveit Ferrys og taldi í upphafslagið, I Put a Spell on You. Það er gamall Screamin? Jay Hawkins smellur, en fönkuð poppútgáfa Ferrys heyrðist fyrst á plötunni hans Taxi árið 1993. Næst kom ofursmellurinn Slave to Love, þá Don?t Stop the Dance og svo þrjú Bob Dylan-lög í röð. Það voru alls þrettán manns á sviðinu þegar mest var, Ferry, þrjár bakraddasöngkonur, tveir gítarleikarar, hljómborðsleikari, saxófónleikari, bassaleikari, trommuleikari, slagverksleikari og tveir dansarar. Í hljómsveitinni voru tveir gamlir félagar Ferrys, Paul Thompson trommuleikari Roxy Music og Chris Spedding gítarleikari, sem spilaði með Ferry á sólóplötunum hans á áttunda áratugnum. Yngra liðið stóð sig samt ekkert verr, til dæmis gítarleikarinn Oliver Thompson og saxófónleikarinn Jorja Chalmers. Bryan Ferry flutti lög af öllum ferlinum, m.a. fjögur lög af gömlu Roxy Music-plötunum, þrjú lög af Avalon og tvö af nýju plötunni, Olympiu, alls 21 lag. Þetta voru frábærir tónleikar og margir hápunktar. Mest var klappað fyrir smellum eins og Love Is the Drug, Jealous Guy og More Than This, en minna þekkt lög, sem voru útsett þannig að hljóðfæraleikararnir fengu að sýna hvað þeir gátu, voru ekki síður góð. Þar á meðal voru My Only Love, Reason or Rhyme og útgáfa Ferrys af Neil Young-laginu Like a Hurricane. Það hefur verið mikið talað um útlit og fatastíl Ferrys og vissulega var hann glæsilegur á sviðinu í Eldborgarsalnum. Meðlimir hljómsveitarinnar voru allir í stíl, klæddir í svart eða gyllt. Ljósasýningin og myndefnið á bak við hljómsveitina var líka mjög flott. Það sem stóð upp úr var hins vegar tónlistin sjálf. Útsetningarnar voru ósviknar, hljómsveitin frábær og lagavalið gott, þó að gamlir aðdáendur eins og ég sakni auðvitað alltaf einhverra laga. Ferry lék á alls oddi og sýndi að hann á nóg eftir. Á heildina litið firnagóðir tónleikar sem stóðust allar væntingar – og þær voru miklar! Niðurstaða: Bryan Ferry heillaði troðfullan Eldborgarsal með frábærum tónleikum á sunnudagskvöldið.
Mest lesið Þéna töluvert þrátt fyrir að vera ekki til Lífið Sigurjón minnist David Lynch: „Jonni, við verðum að gera eitthvað fyrir Ísland“ Bíó og sjónvarp Heill hljóðheimur Hildar fer afturábak Tónlist Upprunalegt handrit „Mr. Tambourine man“ seldist á 70 milljónir Tónlist Fötlunin ekki stærsta áfallið heldur veikindin sem fylgdu Lífið Krakkatían: Grænland, galdrakarl og Greppikló Lífið Verð alltaf stoltari og stoltari af mömmu Lífið Grundvallarmisskilnings gæti um þaksvalir á Íslandi Lífið „Lífið væri svo miklu leiðinlegra ef ég ætti ekki bróður með Downs“ Lífið Erling og Sigríður selja húsið eftir átján ár Lífið Fleiri fréttir Illa bruggaðar Guðaveigar Vínartónleika skorti léttleika: Dansararnir stálu senunni Kynferðislega ófullnægður forstjóri finnur sér ungan graðfola Nýársswing með handbremsu Getuleysi á stóra sviðinu Barist um arfinn í Borgó Brostnar væntingar á Frostrósum Jólakötturinn hvæsti á tónleikagesti Bríet olli vonbrigðum Sjá meira