Alltumlykjandi og áhrifarík Trausti Júlíusson skrifar 25. maí 2012 12:00 Tónlist. Sigur Rós. Valtari. Á síðustu plötu Sigur Rósar, Með suð í eyrum við spilum endalaust, kvað við nýjan tón hjá hljómsveitinni í lögum eins og Gobbledigook og Inní mér syngur vitleysingur. Við Sigur Rósarhljóminn hafði meðal annars verið bætt æstum töktum og öðruvísi röddum. Maður fékk það á tilfinninguna að sveitin hefði stigið eitt skref í áttina að einhverju allt öðru heldur en hún hafði verið að gera fram að því. Það kom þess vegna mikið á óvart þegar nýja platan, Valtari, fór í spilarann í fyrsta skipti að tónlistin á henni minnir meira á gömlu Sigur Rósarplötunar heldur en Suðið. Og það verður að segjast eins og er að fyrsta rennslið olli vonbrigðum. Þegar maður er hins vegar búinn að jafna sig á sjokkinu og stilla skynjarana upp á nýtt þá vex Valtarinn (plata sem ber ekki nafn með rentu) við hverja hlustun og marglaga og innlifunarkennd tónlistin fer að ná til manns. Valtari er í raun andstæða Suðsins. Hún er innhverf og hæg. Það eru engir poppslagarar á henni, bara stemningsfull og alltumlykjandi verk. Og það eru engar trommur í mörgum laganna. Þó að yfirbragðið minni á gömlu plöturnar, og sum lögin hafi svipaða stigmögnun og maður hefur heyrt áður hjá sveitinni (sérstaklega lagið Varúð), þá eru heildaráhrifin ólík. Sigur Rósarmenn hafa nostrað við hljóðheiminn, oft með hrífandi árangri. Í lögunum Dauðalogn og Varðeldur syngur The Sixteen-kórinn með hljómsveitinni og útkoman er í báðum tilfellum mögnuð. Önnur uppáhaldslög á plötunni eru Ekki múkk, sem er einfalt en áhrifaríkt, titillagið Valtari og lokalagið Fjögur píanó. Þau tvö síðastnefndu eru nánast hrein ambient-verk. Á heildina litið er Valtari fín plata. Hún kemur á óvart, hún er svolítið seintekin og hún krefst fullrar athygli hlustandans. Gefi maður henni sjéns uppsker maður hins vegar ríkulega. Niðurstaða: Sigur Rós tekur stóra beygju með rólegri og hrífandi plötu.Aths. Vegna mistaka voru birtar þrjár stjörnur við dóminn í Fréttablaðinu í dag. Gagnrýnandi gaf henni aftur á móti fjórar stjörnur. Beðist er afsökunar á þessu. Mest lesið Þéna töluvert þrátt fyrir að vera ekki til Lífið Sigurjón minnist David Lynch: „Jonni, við verðum að gera eitthvað fyrir Ísland“ Bíó og sjónvarp Heill hljóðheimur Hildar fer afturábak Tónlist Upprunalegt handrit „Mr. Tambourine man“ seldist á 70 milljónir Tónlist Fötlunin ekki stærsta áfallið heldur veikindin sem fylgdu Lífið Krakkatían: Grænland, galdrakarl og Greppikló Lífið Verð alltaf stoltari og stoltari af mömmu Lífið Grundvallarmisskilnings gæti um þaksvalir á Íslandi Lífið „Lífið væri svo miklu leiðinlegra ef ég ætti ekki bróður með Downs“ Lífið Erling og Sigríður selja húsið eftir átján ár Lífið Fleiri fréttir Illa bruggaðar Guðaveigar Vínartónleika skorti léttleika: Dansararnir stálu senunni Kynferðislega ófullnægður forstjóri finnur sér ungan graðfola Nýársswing með handbremsu Getuleysi á stóra sviðinu Barist um arfinn í Borgó Brostnar væntingar á Frostrósum Jólakötturinn hvæsti á tónleikagesti Bríet olli vonbrigðum Sjá meira
Tónlist. Sigur Rós. Valtari. Á síðustu plötu Sigur Rósar, Með suð í eyrum við spilum endalaust, kvað við nýjan tón hjá hljómsveitinni í lögum eins og Gobbledigook og Inní mér syngur vitleysingur. Við Sigur Rósarhljóminn hafði meðal annars verið bætt æstum töktum og öðruvísi röddum. Maður fékk það á tilfinninguna að sveitin hefði stigið eitt skref í áttina að einhverju allt öðru heldur en hún hafði verið að gera fram að því. Það kom þess vegna mikið á óvart þegar nýja platan, Valtari, fór í spilarann í fyrsta skipti að tónlistin á henni minnir meira á gömlu Sigur Rósarplötunar heldur en Suðið. Og það verður að segjast eins og er að fyrsta rennslið olli vonbrigðum. Þegar maður er hins vegar búinn að jafna sig á sjokkinu og stilla skynjarana upp á nýtt þá vex Valtarinn (plata sem ber ekki nafn með rentu) við hverja hlustun og marglaga og innlifunarkennd tónlistin fer að ná til manns. Valtari er í raun andstæða Suðsins. Hún er innhverf og hæg. Það eru engir poppslagarar á henni, bara stemningsfull og alltumlykjandi verk. Og það eru engar trommur í mörgum laganna. Þó að yfirbragðið minni á gömlu plöturnar, og sum lögin hafi svipaða stigmögnun og maður hefur heyrt áður hjá sveitinni (sérstaklega lagið Varúð), þá eru heildaráhrifin ólík. Sigur Rósarmenn hafa nostrað við hljóðheiminn, oft með hrífandi árangri. Í lögunum Dauðalogn og Varðeldur syngur The Sixteen-kórinn með hljómsveitinni og útkoman er í báðum tilfellum mögnuð. Önnur uppáhaldslög á plötunni eru Ekki múkk, sem er einfalt en áhrifaríkt, titillagið Valtari og lokalagið Fjögur píanó. Þau tvö síðastnefndu eru nánast hrein ambient-verk. Á heildina litið er Valtari fín plata. Hún kemur á óvart, hún er svolítið seintekin og hún krefst fullrar athygli hlustandans. Gefi maður henni sjéns uppsker maður hins vegar ríkulega. Niðurstaða: Sigur Rós tekur stóra beygju með rólegri og hrífandi plötu.Aths. Vegna mistaka voru birtar þrjár stjörnur við dóminn í Fréttablaðinu í dag. Gagnrýnandi gaf henni aftur á móti fjórar stjörnur. Beðist er afsökunar á þessu.
Mest lesið Þéna töluvert þrátt fyrir að vera ekki til Lífið Sigurjón minnist David Lynch: „Jonni, við verðum að gera eitthvað fyrir Ísland“ Bíó og sjónvarp Heill hljóðheimur Hildar fer afturábak Tónlist Upprunalegt handrit „Mr. Tambourine man“ seldist á 70 milljónir Tónlist Fötlunin ekki stærsta áfallið heldur veikindin sem fylgdu Lífið Krakkatían: Grænland, galdrakarl og Greppikló Lífið Verð alltaf stoltari og stoltari af mömmu Lífið Grundvallarmisskilnings gæti um þaksvalir á Íslandi Lífið „Lífið væri svo miklu leiðinlegra ef ég ætti ekki bróður með Downs“ Lífið Erling og Sigríður selja húsið eftir átján ár Lífið Fleiri fréttir Illa bruggaðar Guðaveigar Vínartónleika skorti léttleika: Dansararnir stálu senunni Kynferðislega ófullnægður forstjóri finnur sér ungan graðfola Nýársswing með handbremsu Getuleysi á stóra sviðinu Barist um arfinn í Borgó Brostnar væntingar á Frostrósum Jólakötturinn hvæsti á tónleikagesti Bríet olli vonbrigðum Sjá meira