Sjónarhornið úr sollinum Bergsteinn Sigurðsson skrifar 1. mars 2011 09:30 Undanfarinn áratug eða svo hefur póstnúmerið alræmda hundrað og einn verið minn heimavöllur. Síðastliðinn þrjú ár hef ég meira að segja búið í sjálfu hjarta sollsins: Hverfisgötu. Samkvæmt vinsælli forskrift ætti ég því væntanlega að vera ullardúðuð listaspíra á styrkjum (lesist bótum), sem sökum lattéþambs og hugvísindamenntunar hefur bjagað skynbragð á nýtingu náttúruauðlinda og efnahagsstjórn. Að viðbættri nálægðinni við Hverfisgötu má að auki teljast líklegt að ég stundi vændi til að fjármagna fíkn mína í morfínlyf. Senn losna ég hins vegar undan 101-stimplinum því bráðum flyt ég alla leið í hundrað og fjóra; í heimkynni „venjulega fólksins". Ég játa að eftir áralanga innrætingu á tvískiptingu heimsins í „101 og hinir" kvíði ég því að fikra mig út fyrir mærin og kveðja heim myndlistaropnana, frumsýninga og útgáfuhófa. Hvernig skyldi veröldin annars vera fyrir utan 101? Er skylda að að eiga jeppling ef maður býr ekki í 101 Reykjavík? Verður maður að vera í flíspeysu frá Cintamani þegar maður fer í bæinn á menningarnótt? Má ég ekki lengur láta sjá mig í lopapeysunni sem mamma prjónaði á mig í fyrra? Þegar réttlætiskennd minni er misboðið, fæ ég þá útrás MEÐ ÞVÍ AÐ SKRIFA ILLA STAFSTETA FACEBOOK-FRÆSLU Í HÁSTÖFUM MEÐFULLT AF UPPHRÓPUNARMERKJUM?!!!! Verður hugmynd mín um pólitískt andóf að kommenta á Eyjuna? Þarf ég að læka allar greinar á Pressunni? Verða bensínverð og myntkörfulán einu málin sem geta fengið mig til að mæta á mótmæli? Verður orðið „landráðamaður" mér tamt? Breytist skynjun manns á lífið þegar maður býr fyrir utan 101? Verður Útsvar skemmtilegt? Verð ég sólginn í My Secret-engiferdrykkinn? Meikar Tobba Marinós sens? Á ég bara eftir að lesa reyfara? Er bannað að fara út að skokka nema í spandexgalla. Verð ég að vera í þjóðkirkjunni þótt ég sé trúlaus? Læt ég setninguna „alltaf laus bílastæði" ráða hvar ég eyði helgunum? Byrja ég að kalla son minn „lasarus" þegar hann veikist? Verð ég að lýsa öllu sem ég hef velþóknun á með orðinu „snilld"? Það er engum blöðum um það að fletta að lífið fyrir utan 101 Reykjavík verður allt öðruvísi en ég á að venjast. En það þarf ekki endilega að vera svo slæmt. Svo framarlega sem ég er jákvæður og reyni að nálgast þessa plebba sem búa þarna með opnum huga og fordómalaust. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Bergsteinn Sigurðsson Mest lesið Hvers virði er innbúið? Hrefna Kristín Jónsdóttir Skoðun Virðing fyrir kennurum eykur árangur nemenda Íris E. Gísladóttir Skoðun Viljum við semja frið við náttúruna? Harpa Fönn Sigurjónsdóttir Skoðun Afleysing fyrir kennara í Hafnarfirði - tvítug með hreint sakavottorð Kristín Björnsdóttir Skoðun Af hverju endurhæfing fyrir krabbameinsgreinda? Erna Magnúsdóttir Skoðun Kirkjusókn ungra drengja Ása Lind Finnbogadóttir Skoðun Að eitra Hvalfjörð Haraldur Eiríksson Skoðun Ógnir við öryggi kvenna í sundi, fangelsi og íþróttum Auður Magndís Auðardóttir Skoðun Keyrt í gagnstæðar áttir við Vonarstræti Ólafur Stephensen Skoðun Vigdís og Súðavík Ásta F. Flosadóttir Skoðun
Undanfarinn áratug eða svo hefur póstnúmerið alræmda hundrað og einn verið minn heimavöllur. Síðastliðinn þrjú ár hef ég meira að segja búið í sjálfu hjarta sollsins: Hverfisgötu. Samkvæmt vinsælli forskrift ætti ég því væntanlega að vera ullardúðuð listaspíra á styrkjum (lesist bótum), sem sökum lattéþambs og hugvísindamenntunar hefur bjagað skynbragð á nýtingu náttúruauðlinda og efnahagsstjórn. Að viðbættri nálægðinni við Hverfisgötu má að auki teljast líklegt að ég stundi vændi til að fjármagna fíkn mína í morfínlyf. Senn losna ég hins vegar undan 101-stimplinum því bráðum flyt ég alla leið í hundrað og fjóra; í heimkynni „venjulega fólksins". Ég játa að eftir áralanga innrætingu á tvískiptingu heimsins í „101 og hinir" kvíði ég því að fikra mig út fyrir mærin og kveðja heim myndlistaropnana, frumsýninga og útgáfuhófa. Hvernig skyldi veröldin annars vera fyrir utan 101? Er skylda að að eiga jeppling ef maður býr ekki í 101 Reykjavík? Verður maður að vera í flíspeysu frá Cintamani þegar maður fer í bæinn á menningarnótt? Má ég ekki lengur láta sjá mig í lopapeysunni sem mamma prjónaði á mig í fyrra? Þegar réttlætiskennd minni er misboðið, fæ ég þá útrás MEÐ ÞVÍ AÐ SKRIFA ILLA STAFSTETA FACEBOOK-FRÆSLU Í HÁSTÖFUM MEÐFULLT AF UPPHRÓPUNARMERKJUM?!!!! Verður hugmynd mín um pólitískt andóf að kommenta á Eyjuna? Þarf ég að læka allar greinar á Pressunni? Verða bensínverð og myntkörfulán einu málin sem geta fengið mig til að mæta á mótmæli? Verður orðið „landráðamaður" mér tamt? Breytist skynjun manns á lífið þegar maður býr fyrir utan 101? Verður Útsvar skemmtilegt? Verð ég sólginn í My Secret-engiferdrykkinn? Meikar Tobba Marinós sens? Á ég bara eftir að lesa reyfara? Er bannað að fara út að skokka nema í spandexgalla. Verð ég að vera í þjóðkirkjunni þótt ég sé trúlaus? Læt ég setninguna „alltaf laus bílastæði" ráða hvar ég eyði helgunum? Byrja ég að kalla son minn „lasarus" þegar hann veikist? Verð ég að lýsa öllu sem ég hef velþóknun á með orðinu „snilld"? Það er engum blöðum um það að fletta að lífið fyrir utan 101 Reykjavík verður allt öðruvísi en ég á að venjast. En það þarf ekki endilega að vera svo slæmt. Svo framarlega sem ég er jákvæður og reyni að nálgast þessa plebba sem búa þarna með opnum huga og fordómalaust.
Afleysing fyrir kennara í Hafnarfirði - tvítug með hreint sakavottorð Kristín Björnsdóttir Skoðun
Afleysing fyrir kennara í Hafnarfirði - tvítug með hreint sakavottorð Kristín Björnsdóttir Skoðun