Að finna fjölina sína Bergsteinn Sigurðsson. skrifar 21. ágúst 2009 06:00 Í okkar sérfræðingavæddu veröld höfum við komið ár okkar svo fyrir borð að einföldustu verk eiga til að vaxa okkur í augum - hvað þá hin flóknari. Þessi þróun leiddi af sér þann hugsunarhátt að líta á margt í okkar nánasta umhverfi fyrst og fremst sem eitthvað til að laga, til dæmis heimilið og ruddi brautina fyrir ótal lífsstílsþætti sem kynntu okkur sniðugar „lausnir". Heimilið var með öðrum orðum skilgreint sem klasi mismunandi stórra vandamála, velflest þess eðlis að þau yrðu ekki leyst án aðstoðar sérmenntaðra manna. Í hverri fjölskyldu má finna að minnsta kosti eina laghenta manneskju sem getur dyttað að öllum fjáranum; tengt þvottavélina, fest upp ljóskastara eða skipt um olíu á bílnum. Hæfileikar af þessu tagi eru líklegir til að gulltryggja manni vinsældir innan fjölskyldunnar - að ekki sé minnst á tengdafjölskylduna. Það er óbrigðul regla að þegar valið stendur á milli fleiri en tveggja tengdasona nýtur sá laghentari ótvírætt meiri hylli. Ég er það sem kalla má liðónýtur handverksmaður. Orðinn þrítugur eru þau teljandi á fingrum annarrar handar árin frá því ég gat fyrst spennt startkapla á rafgeymi einn míns liðs. Fyrir vikið hef ég forðast eins og heitan eldinn öll verkefni sem fyrirfram virðast krefjast handlagni. Ef þvottavélin bilar geri ég eins og mér hefur hingað til verið eðlislægt: hringi í mann. Tengdafólk mitt hefur þrátt fyrir þessa vankanta mína sýnt mér vinsemd og hlýju. Mér hraus hins vegar hugur við því þegar tengdamóðir bað mig - eflaust í gustukaskyni til að láta mér finnast ég standa jafnfætis hinum handlögnu svilum mínum - að aðstoða við að parkettleggja nýja íbúð endanna á milli. Parkettlagning. Móðir allra yfirhalninga. Slík dvergasmíð er eflaust aðeins á færi snjöllustu völunda hugsaði ég með mér. Ég sló til með semingi. Eflaust hægt að nýta mig í að rífa upp umbúðir, sópa sag af svölunum og þar fram eftir götunum. Næstu þrjá daga reyndi ég hins vegar að það er á færi klunnalegustu álappa að leggja fjalir á gólf. Slík reynsla er á við æði hundrað sjálfsstyrkingarnámskeið og kollvarpar jafn mörgum hugmyndum sem maður hefur um sjálfan sig og eigin getu. Ég stóð keikur upp. Nú eru mér allir óspónlagðir vegir færir. Og tengdó á óaðfinnanlegt parkettgólf. Það er bara mismunandi flatt. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Bergsteinn Sigurðsson Mest lesið Kæru smiðir, hárgreiðslufólk og píparar! Víðir Reynisson Skoðun Að sætta sig við brot á samkomulagi eða ekki Jón Ágúst Eyjólfsson Skoðun Inngilding – nýyrði sem enginn skilur? Miriam Petra Ómarsdóttir Awad Skoðun Vantar fleiri lyftara í heilbrigðiskerfið? Ragna Sigurðardóttir Skoðun Afhendum raunverulegum eigendum hlut sinn í Íslandsbanka til jafns Sigmundur Davíð Gunnlaugsson Skoðun Við erum heit, græn og orkumikil – gerum kröfur um sjálfbærni, nýsköpun og betri nýtingu auðlinda! Halla Hrund Logadóttir ,Fida Abu Libdeh Skoðun Hvenær á að skattleggja lífeyrissjóðsgreiðslur? Ögmundur Jónasson Skoðun Vilja miklu stærra bákn Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Geðheilbrigðismál og landsbyggðin Eydís Ásbjörnsdóttir Skoðun Er píparinn þinn skattsvikari? Kristinn Karl Brynjarsson Skoðun
Í okkar sérfræðingavæddu veröld höfum við komið ár okkar svo fyrir borð að einföldustu verk eiga til að vaxa okkur í augum - hvað þá hin flóknari. Þessi þróun leiddi af sér þann hugsunarhátt að líta á margt í okkar nánasta umhverfi fyrst og fremst sem eitthvað til að laga, til dæmis heimilið og ruddi brautina fyrir ótal lífsstílsþætti sem kynntu okkur sniðugar „lausnir". Heimilið var með öðrum orðum skilgreint sem klasi mismunandi stórra vandamála, velflest þess eðlis að þau yrðu ekki leyst án aðstoðar sérmenntaðra manna. Í hverri fjölskyldu má finna að minnsta kosti eina laghenta manneskju sem getur dyttað að öllum fjáranum; tengt þvottavélina, fest upp ljóskastara eða skipt um olíu á bílnum. Hæfileikar af þessu tagi eru líklegir til að gulltryggja manni vinsældir innan fjölskyldunnar - að ekki sé minnst á tengdafjölskylduna. Það er óbrigðul regla að þegar valið stendur á milli fleiri en tveggja tengdasona nýtur sá laghentari ótvírætt meiri hylli. Ég er það sem kalla má liðónýtur handverksmaður. Orðinn þrítugur eru þau teljandi á fingrum annarrar handar árin frá því ég gat fyrst spennt startkapla á rafgeymi einn míns liðs. Fyrir vikið hef ég forðast eins og heitan eldinn öll verkefni sem fyrirfram virðast krefjast handlagni. Ef þvottavélin bilar geri ég eins og mér hefur hingað til verið eðlislægt: hringi í mann. Tengdafólk mitt hefur þrátt fyrir þessa vankanta mína sýnt mér vinsemd og hlýju. Mér hraus hins vegar hugur við því þegar tengdamóðir bað mig - eflaust í gustukaskyni til að láta mér finnast ég standa jafnfætis hinum handlögnu svilum mínum - að aðstoða við að parkettleggja nýja íbúð endanna á milli. Parkettlagning. Móðir allra yfirhalninga. Slík dvergasmíð er eflaust aðeins á færi snjöllustu völunda hugsaði ég með mér. Ég sló til með semingi. Eflaust hægt að nýta mig í að rífa upp umbúðir, sópa sag af svölunum og þar fram eftir götunum. Næstu þrjá daga reyndi ég hins vegar að það er á færi klunnalegustu álappa að leggja fjalir á gólf. Slík reynsla er á við æði hundrað sjálfsstyrkingarnámskeið og kollvarpar jafn mörgum hugmyndum sem maður hefur um sjálfan sig og eigin getu. Ég stóð keikur upp. Nú eru mér allir óspónlagðir vegir færir. Og tengdó á óaðfinnanlegt parkettgólf. Það er bara mismunandi flatt.
Afhendum raunverulegum eigendum hlut sinn í Íslandsbanka til jafns Sigmundur Davíð Gunnlaugsson Skoðun
Við erum heit, græn og orkumikil – gerum kröfur um sjálfbærni, nýsköpun og betri nýtingu auðlinda! Halla Hrund Logadóttir ,Fida Abu Libdeh Skoðun
Afhendum raunverulegum eigendum hlut sinn í Íslandsbanka til jafns Sigmundur Davíð Gunnlaugsson Skoðun
Við erum heit, græn og orkumikil – gerum kröfur um sjálfbærni, nýsköpun og betri nýtingu auðlinda! Halla Hrund Logadóttir ,Fida Abu Libdeh Skoðun