Í jaðri þjónustusvæðis Páll Baldvin Baldvinsson skrifar 18. ágúst 2009 06:00 Við tókum strax eftir honum. Stelpurnar voru fyrri til og brátt var öll hersingin farin að fylgjast með manninum, sá ákafasti dró upp sjónauka til að kíkja á hann. Atferlisrannsóknir var þessi gægjuþörf kölluð enda maðurinn snöggt undir miðjum aldri sérkennilegur í háttum þar sem hann stjáklaði fram og til baka eftir nokkuð langri göngulínu og vék sér stundum út af línunni snöggt eins og hann væri að missa af einhverju þarna á sandinum. Það var vinur minn með sjónaukann sem leysti gátuna. Þá var maðurinn búinn að stappa í tvígang, fórna höndum einu sinni og var þess á milli alltaf lotlegri og lotlegri þegar hann gáði andartak niður fyrir sig: jú hann var að reyna að hringja í símann sinn, ná sambandi og halda því. Og um leið skiptist hópurinn í þá sem höfðu ríka samúð með manngreyinu og hinum sem sýndu kalda fordæmingu á að maðurinn skyldi ekki geta verið án síma á öræfum dagspart þegar ljómi almættisins sindraði allt í kringum hann í grænum vikrinum og sólin skein dátt milli rigningarskúranna. Ákafamenn um mannlegan kontakt í loftinu skildu vanda hans strax. Varla vorum við komin á svæðið og búið að rýma bílana af öllu til nætursetu en símafólkið tékkaði á signalinu og sá að það var nær ekkert, hvernig sem var leitað. Þessi piltur var enn að reyna og hafði ráfað út í auðnina til að sinna kalli um samband við umheiminn. Og gekk illa. Þessvegna var rápað, stappað, starað á jörð og leitað árangurslítið að heita blettinum sem hélt svo illa sambandinu. Og á svipstundu varð ljóst að menn eiga að skilja símana sína eftir þegar lagt er á fjöll eða sitja heima. Þegar til þess kemur í sparnaðaraðgerðum að símakostnaður verður skorinn niður á heimilum og þessu símhringingarugli verður hætt, óþarfinn klipptur af, verð ég manna glaðastur. Sú uppfinning að gefa mönnum kost á látlausu sambandi hvar sem er, hefur aðeins gert eitt: símafyrirtækin geta plokkað af þér enn meiri pening en áður og enn meiri tími fer í kjaftæði þeirra sem af því þjást. Upp er risin í landinu ekki ein kynslóð heldur margar sem sóa fjármunum í erindisleysu. Símafyrirtækin munu gera allt sem í þeirra valdi er til að sannfæra almenning um að masið sé lífsnauðsynlegt. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Páll Baldvin Baldvinsson Mest lesið Heilbrigðiskerfi Íslands - Látum verkin tala! Victor Guðmundsson Skoðun Hörmungarnar sem heimurinn hunsar Ragnar Schram Skoðun Dýrasti staður í heimi Ragnhildur Hólmgeirsdóttir Skoðun Pólitískt ofbeldi, fasismi og tvískinnungur valdsins Davíð Aron Routley,Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun Grafið undan grunnstoð ríka samfélagsins Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun Mennskan er fórnarlamb Menningarstríðsins! - Tilvist fólks er aldrei hugmyndafræði eða skoðun! Arna Magnea Danks Skoðun Einn pakki á dag Guðmundur Ingi Þóroddsson Skoðun Við hvað erum við hrædd? Ingvi Hrafn Laxdal Victorsson Skoðun Ákall til allra velunnara Sólheima í Grímsnesi Ingibjörg Rósa Björnsdóttir Skoðun Höfuðborgin eftir fimmtíu ár, hvað erum við að tala um? Samúel Torfi Pétursson Skoðun
Við tókum strax eftir honum. Stelpurnar voru fyrri til og brátt var öll hersingin farin að fylgjast með manninum, sá ákafasti dró upp sjónauka til að kíkja á hann. Atferlisrannsóknir var þessi gægjuþörf kölluð enda maðurinn snöggt undir miðjum aldri sérkennilegur í háttum þar sem hann stjáklaði fram og til baka eftir nokkuð langri göngulínu og vék sér stundum út af línunni snöggt eins og hann væri að missa af einhverju þarna á sandinum. Það var vinur minn með sjónaukann sem leysti gátuna. Þá var maðurinn búinn að stappa í tvígang, fórna höndum einu sinni og var þess á milli alltaf lotlegri og lotlegri þegar hann gáði andartak niður fyrir sig: jú hann var að reyna að hringja í símann sinn, ná sambandi og halda því. Og um leið skiptist hópurinn í þá sem höfðu ríka samúð með manngreyinu og hinum sem sýndu kalda fordæmingu á að maðurinn skyldi ekki geta verið án síma á öræfum dagspart þegar ljómi almættisins sindraði allt í kringum hann í grænum vikrinum og sólin skein dátt milli rigningarskúranna. Ákafamenn um mannlegan kontakt í loftinu skildu vanda hans strax. Varla vorum við komin á svæðið og búið að rýma bílana af öllu til nætursetu en símafólkið tékkaði á signalinu og sá að það var nær ekkert, hvernig sem var leitað. Þessi piltur var enn að reyna og hafði ráfað út í auðnina til að sinna kalli um samband við umheiminn. Og gekk illa. Þessvegna var rápað, stappað, starað á jörð og leitað árangurslítið að heita blettinum sem hélt svo illa sambandinu. Og á svipstundu varð ljóst að menn eiga að skilja símana sína eftir þegar lagt er á fjöll eða sitja heima. Þegar til þess kemur í sparnaðaraðgerðum að símakostnaður verður skorinn niður á heimilum og þessu símhringingarugli verður hætt, óþarfinn klipptur af, verð ég manna glaðastur. Sú uppfinning að gefa mönnum kost á látlausu sambandi hvar sem er, hefur aðeins gert eitt: símafyrirtækin geta plokkað af þér enn meiri pening en áður og enn meiri tími fer í kjaftæði þeirra sem af því þjást. Upp er risin í landinu ekki ein kynslóð heldur margar sem sóa fjármunum í erindisleysu. Símafyrirtækin munu gera allt sem í þeirra valdi er til að sannfæra almenning um að masið sé lífsnauðsynlegt.
Pólitískt ofbeldi, fasismi og tvískinnungur valdsins Davíð Aron Routley,Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun
Mennskan er fórnarlamb Menningarstríðsins! - Tilvist fólks er aldrei hugmyndafræði eða skoðun! Arna Magnea Danks Skoðun
Pólitískt ofbeldi, fasismi og tvískinnungur valdsins Davíð Aron Routley,Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun
Mennskan er fórnarlamb Menningarstríðsins! - Tilvist fólks er aldrei hugmyndafræði eða skoðun! Arna Magnea Danks Skoðun