Myrkraverk Þórhildur Elín Elínardóttir skrifar 14. nóvember 2007 00:01 Eftir því sem myrkur árstíðarinnar magnast, því dapurlegri verður þjóðfélagsumræðan. Fyrir bara örstuttu vorum við eiginlega best í heimi. Flestir uppteknir við allskonar útrás vítt og breitt og nýjar fréttir um yfirtökur í erlendum fyrirtækjum daglegt brauð. Rosalega var nú fyndið hvað Danir voru svekktir yfir sífelldum kaupum gömlu nýlenduþjóðarinnar á þeirra þekktustu fyrirtækjum. Loksins fengum við uppreisn æru eftir 14-2. Einhversstaðar rákum við samt tána í og það sem hæst ber þessa dagana er allt annars eðlis. Neytendaumræðan sem hingað til hefur einkum verið ljóslifandi í einum einasta talsmanni, verður sífellt þunglyndislegri eftir því sem dagarnir styttast. Frá því að vera íslenska víkingaþjóðin í alþjóðlegri stórsókn vöknum við skyndilega upp við þann vonda draum að vera kannski bara sjálf aðalbrandarinn. Hin gæfa sauðahjörð sem er hægt og rólega lokkuð spök og hrekklaus til slátrunar og rekur á leiðinni upp stöku meinlaust jarmur. Að útsendari neytendastofu hafi verið látinn ferðast með strætó við verðlagseftirlit segir meira er mörg orð um þann þunga sem neytendamál hafa haft. Korteri eftir að grunsemdir vakna um eiginlega frekar alvarlegt verðsamráð þeirra sem hafa tekið að sér að fóðra okkur, sofnar umræðan án þess að hafa vaknað. Málsaðilar hafna hinum svívirðilegu ásökunum og benda á yfirgengilega tolla og vörugjöld sem sökudólga dýrtíðarinnar. Það þarf ekki frekari vitnanna við og umsvifalaust fara fréttir að snúast um aðra hluti. Því á meðan bankarnir eru rétt að kyngja síðustu erlendu yfirtökunum kemur upp úr dúrnum að hin frábæru lánakjör til húsnæðiskaupa sem áttu að gera Íbúðalánasjóð með öllu óþarfan...ja, kannski voru þau oggulítið vanreiknuð. Sennilega er ágætt eftir allt saman að Íbúðalánasjóður var ekki lagður niður í bjartsýniskastinu þarna um árið. Í öllu volæðinu er samt rosalega gott að geta hugsað um eitthvað annað. Á meðan fjöldinn allur mætir enn í svefnpokanum daginn fyrir opnun stórverslunar með leikföng, bara tveimur vikum eftir opnun síðustu stórverslunar með leikföng, er ljóst að það sem íslensk heimili vantar helst af öllu er meira dót. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Þórhildur Elín Elínardóttir Mest lesið Allt að helmingslíkur á eyðingu byggðar á Íslandi Sigurður Loftur Thorlacius Skoðun Dæmisaga úr raunveruleikanum Sigurður F. Sigurðarson Skoðun Betri stjórnvöld, ekki meiri stjórnvöld Sigríður María Egilsdóttir Skoðun Hin marguntöluðu orkuskipti í bílaflota landsmanna Þorgeir R. Valsson Skoðun Ný Ölfusárbrú – af hverju svona brú? Guðmundur Valur Guðmundsson Skoðun Ábendingar Sameinuðu þjóðanna um hvað betur megi fara í mannréttindamálum á Íslandi Þórhallur Guðmundsson Skoðun Verstu kennarar í heimi Gígja Bjargardóttir Skoðun Friðhelgar fótboltabullur Hjálmtýr Heiðdal Skoðun Hvenær ætlarðu að flytja heim? Jón Þór Kristjánsson Skoðun Meira fyrir minna: Bætt nýting opinberra fjármuna Álfrún Tryggvadóttir Skoðun
Eftir því sem myrkur árstíðarinnar magnast, því dapurlegri verður þjóðfélagsumræðan. Fyrir bara örstuttu vorum við eiginlega best í heimi. Flestir uppteknir við allskonar útrás vítt og breitt og nýjar fréttir um yfirtökur í erlendum fyrirtækjum daglegt brauð. Rosalega var nú fyndið hvað Danir voru svekktir yfir sífelldum kaupum gömlu nýlenduþjóðarinnar á þeirra þekktustu fyrirtækjum. Loksins fengum við uppreisn æru eftir 14-2. Einhversstaðar rákum við samt tána í og það sem hæst ber þessa dagana er allt annars eðlis. Neytendaumræðan sem hingað til hefur einkum verið ljóslifandi í einum einasta talsmanni, verður sífellt þunglyndislegri eftir því sem dagarnir styttast. Frá því að vera íslenska víkingaþjóðin í alþjóðlegri stórsókn vöknum við skyndilega upp við þann vonda draum að vera kannski bara sjálf aðalbrandarinn. Hin gæfa sauðahjörð sem er hægt og rólega lokkuð spök og hrekklaus til slátrunar og rekur á leiðinni upp stöku meinlaust jarmur. Að útsendari neytendastofu hafi verið látinn ferðast með strætó við verðlagseftirlit segir meira er mörg orð um þann þunga sem neytendamál hafa haft. Korteri eftir að grunsemdir vakna um eiginlega frekar alvarlegt verðsamráð þeirra sem hafa tekið að sér að fóðra okkur, sofnar umræðan án þess að hafa vaknað. Málsaðilar hafna hinum svívirðilegu ásökunum og benda á yfirgengilega tolla og vörugjöld sem sökudólga dýrtíðarinnar. Það þarf ekki frekari vitnanna við og umsvifalaust fara fréttir að snúast um aðra hluti. Því á meðan bankarnir eru rétt að kyngja síðustu erlendu yfirtökunum kemur upp úr dúrnum að hin frábæru lánakjör til húsnæðiskaupa sem áttu að gera Íbúðalánasjóð með öllu óþarfan...ja, kannski voru þau oggulítið vanreiknuð. Sennilega er ágætt eftir allt saman að Íbúðalánasjóður var ekki lagður niður í bjartsýniskastinu þarna um árið. Í öllu volæðinu er samt rosalega gott að geta hugsað um eitthvað annað. Á meðan fjöldinn allur mætir enn í svefnpokanum daginn fyrir opnun stórverslunar með leikföng, bara tveimur vikum eftir opnun síðustu stórverslunar með leikföng, er ljóst að það sem íslensk heimili vantar helst af öllu er meira dót.
Ábendingar Sameinuðu þjóðanna um hvað betur megi fara í mannréttindamálum á Íslandi Þórhallur Guðmundsson Skoðun
Ábendingar Sameinuðu þjóðanna um hvað betur megi fara í mannréttindamálum á Íslandi Þórhallur Guðmundsson Skoðun