Dirty weekend in Reykjavik 20. febrúar 2007 05:30 Nú stendur fyrir dyrum ráðstefna í Reykjavík þar sem þátttakendur eru stórir framleiðendur klámefnis á netinu. Hvorki eru skráðir fyrirlestrar né pallborðsumræður í dagskrá á heimasíðu ráðstefnunnar. Ástæðan er sennilega ekki sú að klámframleiðendum sé lagnara að rýta og rymja en halda ræður, þótt óneitanlega sé það fyrsta hugsun. Líklega eru vandfundnir harðsvíraðri bissnessmenn en einmitt framleiðendur kláms. Þeir eru semsagt ekki í faginu af hugsjón. Nei, dagskráin lítur frekar út eins og dæmigerð skemmtiferð fyrir hvern annan túristahóp með bíltúrum á Gullfoss og Geysi. Ráðstefnan er því væntanlega einkum hugsuð til að styrkja hin sérhæfðu viðskiptatengsl og gera feita samninga. Reyndar er líka skipulögð hópferð á strippbúllu og einnig mun á döfinni að taka nokkrar klámmyndir í ferðinni. Kannski verður bráðlega hægt að sjá Gullfoss og Geysi í nýju ljósi, ef svo má segja. Konur sem birtast á klámmyndum selja afnot af líkama sínum í kynferðislegum tilgangi og eru því vændiskonur. Þeim, sem hefur þá hugmynd um vændiskonur að þær séu einkum spólgraðar alla daga, má benda á að rannsóknir hafa sýnt að mikill meirihluti þeirra varð fyrir kynferðisofbeldi í æsku og flestar eru háðar fíkniefnum. Og eins og upplýstu fólki ætti nú að vera orðið kunnugt eru einmitt sterk tengsl á milli kláms, vændis og mansals. Þeir sem enn vita ekkert um hvað er verið að tala, ættu að verða sér úti um kvikmyndina Lilja 4-ever, sem er skylduáhorf fyrir fullorðið fólk. Síst ætti samt að koma mikið á óvart að klámiðnaðurinn hafi fengið augastað á Reykjavík sem notalegum samverustað. Miðað við hefðbundna landkynningu gæti fólk ætlað að hér sé einn samfelldur næturklúbbur hvers íbúar væru að mestu fegurðardrottningar með brókarsótt sem vita ekkert skemmtilegra en að vera teknar í bakaríið af hverjum sem er. Almennt séð er ímynd okkar því að verða nokkuð áhrifarík. Við leggjum óspillt náttúruvíðerni undir stórvirkjanir og seldum fiskimiðin og þjóðarbankana fáeinum útvöldum. Með því að bjóða klámfólkið velkomið getum við enn ýtt undir þá hugmynd að landið sé aðeins byggt lauslátum gærum og öðru sauðfé. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Þórhildur Elín Elínardóttir Mest lesið Fyrst flúðu þau Reykjavíkurborg… Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Villtur lax eða villt græðgi – sveitin í skotlínu Jóhann Helgi Stefánsson Skoðun Aðför ríkisstjórnar Kristrúnar Frostadóttur að flóttafólki Hópur stjórnarkvenna í Solaris Skoðun Hanna Katrín og Co, koma til bjargar Björn Ólafsson Skoðun Vladímír Pútín: Hvað er að marka hann? Steinar Björgvinsson Skoðun Konur og menntun Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun Vegamál á tímum skattahækkana og vantrausts Benedikt S. Benediktsson Skoðun Þegar innflutningurinn ræður ríkjum Anton Guðmundsson Skoðun Örlög Úkraínu varða frið og öryggi á Íslandi Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir Skoðun Flokkur fólksins eða flokkun fólksins? Halldóra Lillý Jóhannsdóttir Skoðun
Nú stendur fyrir dyrum ráðstefna í Reykjavík þar sem þátttakendur eru stórir framleiðendur klámefnis á netinu. Hvorki eru skráðir fyrirlestrar né pallborðsumræður í dagskrá á heimasíðu ráðstefnunnar. Ástæðan er sennilega ekki sú að klámframleiðendum sé lagnara að rýta og rymja en halda ræður, þótt óneitanlega sé það fyrsta hugsun. Líklega eru vandfundnir harðsvíraðri bissnessmenn en einmitt framleiðendur kláms. Þeir eru semsagt ekki í faginu af hugsjón. Nei, dagskráin lítur frekar út eins og dæmigerð skemmtiferð fyrir hvern annan túristahóp með bíltúrum á Gullfoss og Geysi. Ráðstefnan er því væntanlega einkum hugsuð til að styrkja hin sérhæfðu viðskiptatengsl og gera feita samninga. Reyndar er líka skipulögð hópferð á strippbúllu og einnig mun á döfinni að taka nokkrar klámmyndir í ferðinni. Kannski verður bráðlega hægt að sjá Gullfoss og Geysi í nýju ljósi, ef svo má segja. Konur sem birtast á klámmyndum selja afnot af líkama sínum í kynferðislegum tilgangi og eru því vændiskonur. Þeim, sem hefur þá hugmynd um vændiskonur að þær séu einkum spólgraðar alla daga, má benda á að rannsóknir hafa sýnt að mikill meirihluti þeirra varð fyrir kynferðisofbeldi í æsku og flestar eru háðar fíkniefnum. Og eins og upplýstu fólki ætti nú að vera orðið kunnugt eru einmitt sterk tengsl á milli kláms, vændis og mansals. Þeir sem enn vita ekkert um hvað er verið að tala, ættu að verða sér úti um kvikmyndina Lilja 4-ever, sem er skylduáhorf fyrir fullorðið fólk. Síst ætti samt að koma mikið á óvart að klámiðnaðurinn hafi fengið augastað á Reykjavík sem notalegum samverustað. Miðað við hefðbundna landkynningu gæti fólk ætlað að hér sé einn samfelldur næturklúbbur hvers íbúar væru að mestu fegurðardrottningar með brókarsótt sem vita ekkert skemmtilegra en að vera teknar í bakaríið af hverjum sem er. Almennt séð er ímynd okkar því að verða nokkuð áhrifarík. Við leggjum óspillt náttúruvíðerni undir stórvirkjanir og seldum fiskimiðin og þjóðarbankana fáeinum útvöldum. Með því að bjóða klámfólkið velkomið getum við enn ýtt undir þá hugmynd að landið sé aðeins byggt lauslátum gærum og öðru sauðfé.
Aðför ríkisstjórnar Kristrúnar Frostadóttur að flóttafólki Hópur stjórnarkvenna í Solaris Skoðun
Aðför ríkisstjórnar Kristrúnar Frostadóttur að flóttafólki Hópur stjórnarkvenna í Solaris Skoðun