Sálarflækjur Metallica 28. júní 2004 00:01 Áður en ég sá heimildarmyndina Metallica: Some Kind of Monster þótti mér ekkert vænt um þessa hljómsveit. Tók mitt "met-það-líka" tímabil í grunnskóla en missti svo fljótt áhugann eftir Svörtu plötuna góðu. Tilgerðin var of mikil fyrir minn smekk auk þess sem mér geðjaðist ekki lyktin af pungsvita þeirra.Hörð barátta Lars Ulrich á móti Napster fannst mér mjög klaufaleg og álíka jafn meiðandi fyrir sveitina og hinar hundleiðinlegu skífur Load og Re-Load. Ég átti því alls ekki von á því að ég myndi hafa neitt sérstaklega gaman af heimildarmyndinni Metallica: Some Kind of Monster. En staðreyndin er nú bara sú að ég man ekki eftir að hafa séð betri heimildarmynd um hljómsveit á ævinni.Það væri ekki slæm hugmynd að sýna þessa mynd í sálfræði í Háskólanum, því mig grunar að þarna sé kveðin vísa sem er alþekkt í gegnum mannkynssöguna. Þegar myndin byrjar er bassaleikarinn Jason Newsted nýhættur og sveitin við það að leysast upp. Egó James Hetfield og Lars Ulrich eru orðin það stór að þeir geta ómögulega unnið saman. Þrátt fyrir að vinasamband þeirra sé orðið rúmlega tveggja áratuga gamalt geta þeir ómögulega talað saman nema með aðstoð sálfræðingsins Phil, sem lifir góðu lífi við það að hanga í kringum þá, fylgjast með og leysa strax úr flækjum.Að horfa á þessa mynd er í rauninni eins og að horfa á raunveruleikasjónvarpsþátt um gerð plötunnar St. Anger. Það sem kemur manni mest á óvart er að sjá hversu tilfinninganæmir þessi metal-tröll eru. Hversu mikinn skít fyrra líferni hefur hlaðið á herðar þeirra og hversu plagaðir og breyskir þeir eru. Þessi mynd er á engan hátt glansmynd af stærstu rokksveit heims. Þetta er mynd um venjulegt fólk í óvenjulegum aðstæðum. Búist við öskrum, tárum, hurðaskellum og heljarinnar skemmtun. Metallica: Some Kind of Monster - HáskólabíóBirgir Örn Steinarsson Bíó og sjónvarp Mest lesið „Gæti skrifað bókaseríu um vandræðileg stefnumót“ Makamál Hjartaknúsarinn tileinkaði íslenskri fyrirsætu rómantískan slagara Lífið Stjörnulífið: Frumsýnir kærastann á Tenerife Lífið Í sérsaumuðum kjól úr ónothæfum peysum Tíska og hönnun Heillandi hús við Laugalæk úr smiðju Kjartans Sveinssonar Lífið Hafa aldrei rifist Lífið Ekki á leið í samband bara til að þóknast samfélaginu Lífið „Ég er mamma hans og á sama tíma er ég líka lífvörðurinn hans, túlkurinn hans og talsmaðurinn hans“ Lífið Elizabeth Hurley og Billy Ray Cyrus stinga saman nefjum Lífið Egill Heiðar Anton Pálsson tekur við sem leikhússtjóri Menning Fleiri fréttir Þetta er ástæðan fyrir því að þú átt aldrei að bjóða óperusöngvara í matarboð Spegill, spegill, herm þú mér, hve léleg endurgerðin er Rislítil ástarsaga Eldborg breyttist í vélrænt helvíti Kaldrifjað morð, ungar karlrembur og kæfandi andrúmsloft Strípibúlluást sem hleypir öllu í háaloft Stormur fellur á prófinu Víkingur Heiðar á fjölbreyttri afmælisveislu með ljóslifandi hápunktum Leiksigur Ladda Elísabet fær uppreist æru Sjá meira
Áður en ég sá heimildarmyndina Metallica: Some Kind of Monster þótti mér ekkert vænt um þessa hljómsveit. Tók mitt "met-það-líka" tímabil í grunnskóla en missti svo fljótt áhugann eftir Svörtu plötuna góðu. Tilgerðin var of mikil fyrir minn smekk auk þess sem mér geðjaðist ekki lyktin af pungsvita þeirra.Hörð barátta Lars Ulrich á móti Napster fannst mér mjög klaufaleg og álíka jafn meiðandi fyrir sveitina og hinar hundleiðinlegu skífur Load og Re-Load. Ég átti því alls ekki von á því að ég myndi hafa neitt sérstaklega gaman af heimildarmyndinni Metallica: Some Kind of Monster. En staðreyndin er nú bara sú að ég man ekki eftir að hafa séð betri heimildarmynd um hljómsveit á ævinni.Það væri ekki slæm hugmynd að sýna þessa mynd í sálfræði í Háskólanum, því mig grunar að þarna sé kveðin vísa sem er alþekkt í gegnum mannkynssöguna. Þegar myndin byrjar er bassaleikarinn Jason Newsted nýhættur og sveitin við það að leysast upp. Egó James Hetfield og Lars Ulrich eru orðin það stór að þeir geta ómögulega unnið saman. Þrátt fyrir að vinasamband þeirra sé orðið rúmlega tveggja áratuga gamalt geta þeir ómögulega talað saman nema með aðstoð sálfræðingsins Phil, sem lifir góðu lífi við það að hanga í kringum þá, fylgjast með og leysa strax úr flækjum.Að horfa á þessa mynd er í rauninni eins og að horfa á raunveruleikasjónvarpsþátt um gerð plötunnar St. Anger. Það sem kemur manni mest á óvart er að sjá hversu tilfinninganæmir þessi metal-tröll eru. Hversu mikinn skít fyrra líferni hefur hlaðið á herðar þeirra og hversu plagaðir og breyskir þeir eru. Þessi mynd er á engan hátt glansmynd af stærstu rokksveit heims. Þetta er mynd um venjulegt fólk í óvenjulegum aðstæðum. Búist við öskrum, tárum, hurðaskellum og heljarinnar skemmtun. Metallica: Some Kind of Monster - HáskólabíóBirgir Örn Steinarsson
Bíó og sjónvarp Mest lesið „Gæti skrifað bókaseríu um vandræðileg stefnumót“ Makamál Hjartaknúsarinn tileinkaði íslenskri fyrirsætu rómantískan slagara Lífið Stjörnulífið: Frumsýnir kærastann á Tenerife Lífið Í sérsaumuðum kjól úr ónothæfum peysum Tíska og hönnun Heillandi hús við Laugalæk úr smiðju Kjartans Sveinssonar Lífið Hafa aldrei rifist Lífið Ekki á leið í samband bara til að þóknast samfélaginu Lífið „Ég er mamma hans og á sama tíma er ég líka lífvörðurinn hans, túlkurinn hans og talsmaðurinn hans“ Lífið Elizabeth Hurley og Billy Ray Cyrus stinga saman nefjum Lífið Egill Heiðar Anton Pálsson tekur við sem leikhússtjóri Menning Fleiri fréttir Þetta er ástæðan fyrir því að þú átt aldrei að bjóða óperusöngvara í matarboð Spegill, spegill, herm þú mér, hve léleg endurgerðin er Rislítil ástarsaga Eldborg breyttist í vélrænt helvíti Kaldrifjað morð, ungar karlrembur og kæfandi andrúmsloft Strípibúlluást sem hleypir öllu í háaloft Stormur fellur á prófinu Víkingur Heiðar á fjölbreyttri afmælisveislu með ljóslifandi hápunktum Leiksigur Ladda Elísabet fær uppreist æru Sjá meira
„Ég er mamma hans og á sama tíma er ég líka lífvörðurinn hans, túlkurinn hans og talsmaðurinn hans“ Lífið
„Ég er mamma hans og á sama tíma er ég líka lífvörðurinn hans, túlkurinn hans og talsmaðurinn hans“ Lífið