Hver dagur ævin­týri í lýð­há­skóla í Afríku

Rakel María er fædd árið 2006 og verður nítján ára gömul í desember. Hún er úti með tveimur af sínum bestu vinkonum, Rut Heiðarsdóttur og Viktoríu Rán, og hver dagur býður upp á eitthvað ógleymanlegt.

„Ég og vinkona mín vorum í Úganda í apríl í sjálfboðastarfi og féllum alveg fyrir menningunni og fólkinu. 

Okkur langaði því að eyða meiri tíma í Afríku og læra meira um heimsálfuna. Við erum núna í lýðháskóla á Zanzibar og í sjálfboðavinnu samhliða skólanum,“ segir Rakel um dvölina. 

Hvar eruð þið og eruð þið að fara á mikið flakk?

Við erum núna á Zanzibar í Tanzaníu og förum síðan yfir á meginlandið í tvær vikur. Við erum sömuleiðis að plana ferð til Namibíu og fleiri landa innan Afríku seinna í október.

Með hverjum ertu úti?

Ég er með tveim af mínum bestu vinkonum, en við höfum kynnst bæði fólkinu sem býr hér og unga fólkinu sem er í lýðháskólanum vel og höfum eignast fullt af vinum.

Hvað var ferðalagið langt?

Það voru rúmir 24 tímar með stoppi í Köben og Eþíópíu.

Hvað er það skemmtilegasta sem þið hafið gert úti hingað til?

Vá, svo mikið! Að mínu mati er skemmtilegast að gera eitthvað með lókal fólkinu eins og að dansa og syngja með þeim.

En skrýtnasta?

Það skrýtnasta hefur verið næturlífið og ævintýrin sem fylgja góðu partýi hérna. Annars er fullt sem að okkar mati væri kannski skrýtið en er svo fullkomnlega eðlilegt hér og mér finnst ég læra mest af þeim upplifunum.

Hefur eitthvað óvænt eða erfitt komið upp á?

Algjörlega, ég og vinkona mín þurftum að vera á spítala í tvær nætur sem var voðalega óvænt upplifun. Við fengum bakteríu sýkingu en erum góðar núna. 

Annars kemur líka á óvart hversu mikill munur það er á menningunni hér og heima sem tók smá tíma að venjast og koma í rútínu en annars er þetta allt búið að vera yndislegt.

Hvernig er daglegt líf hjá ykkur úti?

Daglega rútínan er mjög mismunandi en annað hvort förum við í tíma fyrir hádegi og lærum ýmist um menninguna, náttúruna og svo líka um okkur sjálfar.

Tvo daga vikunar keyrum við til Stone Town höfuðborgarinnar í Zanzibar og erum þar með fyrsta og öðrum bekk og kennum þeim ensku og fleira. 

Eftir hádegi förum við oftast annað hvort á ströndina eða í dans tíma og stundum í bæjarrölt að upplifa menninguna og kynnast nágrönnum. Svo eftir kvöldmat kíkjum við annað hvort út á lífið eða höfum það rólegt með vinum.

Hvað verðið þið lengi?

Fjóra mánuði.

Hvernig er best að komast á milli staða úti?

Það er þægilegast að taka vespur sem heita Botabota en annars bara bílar.

Hvar gistið þið?

Við gistum í Paje, sem er lítill strandbær á eyjunni.

Eru einhverjir ákveðnir staðir þarna í kring sem eru algjört möst að skoða?

Algjörlega! Zanzibar er algjör paradís og endalaust hægt að gera, Maalum Cave í Paje, höfrungaferð í Mneba og upplifa Nungwi strendur og menningarlífið í Stone Town er allt möst að gera að mínu mat.

Hvað er mikilvægt að hafa í huga fyrir svona ferðalag?

Að mínu mati er mikilvægast að vera með opinn hug fyrir öllu og öllum, fólkið hérna er svo yndislegt og hamingjusamt. 

Það er gott að hafa það á bak við eyrað hvað maður hefur það gott á litla Íslandi og maður getur frekar leyft sér að upplifa allt sem er öðruvísi með jákvæðu hugafari.

Annað sem þú vilt taka fram?

Ég mæli svo með ferðalagi til Afríku og sérstaklega Zanzibar. 

Fólkið er svo yndislegt og hlýtt, náttúran er alveg sturluð og menningin öðruvísi en á svo skemmtilegan hátt og svo mikið af ævintýrum sem maður lendir í sem verða verðmætar minningar fyrir lífstíð.