Flökkuatkvæði réttir upp hönd Telma Tómasson skrifar 31. október 2017 07:00 Það er margt sem mótar skoðanir, skapar hugsandi manneskju. Lífið í nútíð, fortíð, langliðinni tíð, umhverfi, samferðarfólk, fjölskylda, alls konar. Þá seytlast syndir og sigrar feðranna inn í genamengi hugans. Hér kemur lítil saga. Við upphaf síðustu aldar fæddist drengur í Hollandi. Hann var einbirni. Foreldrar hans skildu og síðar svipti móðir hans sig lífi. Vonda stjúpan kom og vildi drenginn út af heimilinu. Honum var komið fyrir á kaþólskri heimavist og gleymdist þar um árabil. Fáum sögum fer af meðferð í strangtrúuðum skóla, utan að piltur mátti ekki sjá kroppinn sinn, var gert að þvo sér klæddur mussu sem náði vel niður fyrir hné. Um leið og drengurinn hafði aldur til, kvaddi hann þessa þrautavist. Og talaði sjaldnast um hana. Tíminn leið, strákur varð að manni, maðurinn kvæntist. Hann gerði margt í lífinu, varð faðir tveggja stúlkna, fór huldu höfði í heimsstyrjöld, var hagleikssmiður og kunni að sigla, var almennt góður og dugmikill einstaklingur. Þessi maður var afi minn. Á hippatímanum gengum við hönd í hönd um stræti Amsterdam. Lítil hnáta og aldraður herra virtu fyrir sér litadýrð og margbreytileika mannlífs. Og samtalið mótaði. Í ljósi hrollvekjandi æsku í kristilegum kulda kenndi afinn barninu að trúarbrögð væru húmbúkk. Því varð stúlkan fríþenkjari eins og hann, mildari útgáfa þó og víðsýnni. Með tímanum smitaðist fríþankinn yfir í aðra kima manneskju hennar. Hún skildi sem dæmi aldrei sértrúnað stjórnmálaafla. Kaus jafnan fólk, ekki flokka. Og svo dreymdi hana um nýja hugsun við stjórnarmyndun á míkrókosmosinu Íslandi byggða á jafnrétti, gæsku, sátt og samtali. Fyrir framtíðina. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Skilur Kristrún ekki, að stærð kökunnar er mál nr. 1? Ole Anton Bieltvedt Skoðun Tryggjum Svandísi á þing Hópur stuðningsfólks Svandísar Svavarsdóttur Skoðun Braggablús Ölmu Eyþór Kristleifsson Skoðun Flokkur í felulitum Björn Gíslason Skoðun Hvar ertu Auddi Blö: Opið bréf til Bjarna Ben frá sérfræðingi Ásta Kristín Pjetursdóttir Skoðun Vók er vont – frambjóðandi XL kærður til lögreglu Kári Allansson Skoðun Ekki láta Sjálfstæðisflokkinn ljúga að þér Dóra Björt Guðjónsdóttir Skoðun Hvers vegna við veljum ekki „Reykjavíkurmódelið“ Meyvant Þórólfsson Skoðun Kæru kjósendur í Suðvesturkjördæmi Alma D. Möller Skoðun Af hverju VG? Sveinn Rúnar Hauksson Skoðun
Það er margt sem mótar skoðanir, skapar hugsandi manneskju. Lífið í nútíð, fortíð, langliðinni tíð, umhverfi, samferðarfólk, fjölskylda, alls konar. Þá seytlast syndir og sigrar feðranna inn í genamengi hugans. Hér kemur lítil saga. Við upphaf síðustu aldar fæddist drengur í Hollandi. Hann var einbirni. Foreldrar hans skildu og síðar svipti móðir hans sig lífi. Vonda stjúpan kom og vildi drenginn út af heimilinu. Honum var komið fyrir á kaþólskri heimavist og gleymdist þar um árabil. Fáum sögum fer af meðferð í strangtrúuðum skóla, utan að piltur mátti ekki sjá kroppinn sinn, var gert að þvo sér klæddur mussu sem náði vel niður fyrir hné. Um leið og drengurinn hafði aldur til, kvaddi hann þessa þrautavist. Og talaði sjaldnast um hana. Tíminn leið, strákur varð að manni, maðurinn kvæntist. Hann gerði margt í lífinu, varð faðir tveggja stúlkna, fór huldu höfði í heimsstyrjöld, var hagleikssmiður og kunni að sigla, var almennt góður og dugmikill einstaklingur. Þessi maður var afi minn. Á hippatímanum gengum við hönd í hönd um stræti Amsterdam. Lítil hnáta og aldraður herra virtu fyrir sér litadýrð og margbreytileika mannlífs. Og samtalið mótaði. Í ljósi hrollvekjandi æsku í kristilegum kulda kenndi afinn barninu að trúarbrögð væru húmbúkk. Því varð stúlkan fríþenkjari eins og hann, mildari útgáfa þó og víðsýnni. Með tímanum smitaðist fríþankinn yfir í aðra kima manneskju hennar. Hún skildi sem dæmi aldrei sértrúnað stjórnmálaafla. Kaus jafnan fólk, ekki flokka. Og svo dreymdi hana um nýja hugsun við stjórnarmyndun á míkrókosmosinu Íslandi byggða á jafnrétti, gæsku, sátt og samtali. Fyrir framtíðina.