Loftvarnarbyrgið undir leikvellinum María Bjarnadóttir skrifar 27. maí 2016 09:38 Barry var 7 ára og bróðir hans 5 þegar þeir stigu úr lestinni frá London og upp í strætó í Brighton ásamt hinum börnunum. Svo var keyrt á milli húsa og börnin skilin eftir þar sem fólk var til í að taka við þeim. Bræðurnir voru heppnir og fengu að vera hjá sömu fjölskyldu. Daginn eftir byrjuðu þeir í nýjum skóla og nokkrum vikum síðar fengu þeir bréf frá foreldrum sínum um að þegar stríðinu lyki kæmu þeir aftur heim, þeir ættu að haga sér vel og að mamma og pabbi elskuðu þá. Á meðan við biðum eftir að komast í skoðunarferð um loftvarnarbyrgið undir leikvellinum við skóla sonar míns um daginn, sýndi Barry okkur tösku eins og hann og hin börnin voru send með að heiman árið 1941. Innihaldið var nánast það sama og foreldri í skólanum óskaði eftir að sett væri í bakpoka sem hún tók við og keyrði til flóttabarna í Calais í vetur, nema að nú eru fötin úr flís en ekki bómull. Ofan í byrginu eru myndir frá stríðsárunum af krökkum á skólaleikvellinum með gasgrímurnar hangandi utan á sér. Í dag sparkar sonur minn bolta á sama stað. Hinum megin við Ermarsundið eru jafnaldrar hans á flótta að drukkna og týnast. Það er áætlað að 10 þúsund börn hafi týnst á flótta í Evrópu á síðasta ári. Fyrir 75 árum var Barry einn af 3 milljónum barna sem voru flutt til í skjól innan Bretlands á 4 árum. Hörmungar hafa dunið yfir heiminn áður. Samt höfum við ekki lært meira af sögunni en svo að við sendum flóttabörn nútímans til að banka upp á í Tyrklandi – vitandi að þar kemur enginn til dyra. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu María Bjarnadóttir Mest lesið Þegar móðir mín kvaddi okkur fyrir einu ári síðan í dag Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Ef Trump tapar kosningunum… Jun Þór Morikawa Skoðun Þegar ómennskan vitnar í lög Bubbi Morthens Skoðun Davíð Oddsson stendur ekki við eigin ritsjórnarstefnu - Þolir og birtir ekki gagnrýni á eigin skrif Ole Anton Bieltvedt Skoðun Ómarktæk skoðanakönnun Marinó G. Njálsson Skoðun Framlengjum séreignarleiðina til að vernda heimilin Vilhjálmur Hilmarsson Skoðun Álit Einhverfupaunksins um ABA meðferð og kennslu á Íslandi Sigrún Ósk Stefánsdóttir Skoðun Bóf-ar(ion)? Gunnar Hólmsteinn Ársælsson Skoðun Áherslur ráðherra skipta máli Heimir Örn Árnason Skoðun Líf án ótta og gjöfin í andlegri vakningu Birna Guðný Björnsdóttir Skoðun
Barry var 7 ára og bróðir hans 5 þegar þeir stigu úr lestinni frá London og upp í strætó í Brighton ásamt hinum börnunum. Svo var keyrt á milli húsa og börnin skilin eftir þar sem fólk var til í að taka við þeim. Bræðurnir voru heppnir og fengu að vera hjá sömu fjölskyldu. Daginn eftir byrjuðu þeir í nýjum skóla og nokkrum vikum síðar fengu þeir bréf frá foreldrum sínum um að þegar stríðinu lyki kæmu þeir aftur heim, þeir ættu að haga sér vel og að mamma og pabbi elskuðu þá. Á meðan við biðum eftir að komast í skoðunarferð um loftvarnarbyrgið undir leikvellinum við skóla sonar míns um daginn, sýndi Barry okkur tösku eins og hann og hin börnin voru send með að heiman árið 1941. Innihaldið var nánast það sama og foreldri í skólanum óskaði eftir að sett væri í bakpoka sem hún tók við og keyrði til flóttabarna í Calais í vetur, nema að nú eru fötin úr flís en ekki bómull. Ofan í byrginu eru myndir frá stríðsárunum af krökkum á skólaleikvellinum með gasgrímurnar hangandi utan á sér. Í dag sparkar sonur minn bolta á sama stað. Hinum megin við Ermarsundið eru jafnaldrar hans á flótta að drukkna og týnast. Það er áætlað að 10 þúsund börn hafi týnst á flótta í Evrópu á síðasta ári. Fyrir 75 árum var Barry einn af 3 milljónum barna sem voru flutt til í skjól innan Bretlands á 4 árum. Hörmungar hafa dunið yfir heiminn áður. Samt höfum við ekki lært meira af sögunni en svo að við sendum flóttabörn nútímans til að banka upp á í Tyrklandi – vitandi að þar kemur enginn til dyra.
Davíð Oddsson stendur ekki við eigin ritsjórnarstefnu - Þolir og birtir ekki gagnrýni á eigin skrif Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Davíð Oddsson stendur ekki við eigin ritsjórnarstefnu - Þolir og birtir ekki gagnrýni á eigin skrif Ole Anton Bieltvedt Skoðun