Tvöfalt stórslys Kristín Þorsteinsdóttir skrifar 29. ágúst 2015 07:00 Nú þegar sumri hallar er lítið lát á heimsóknum útlendra gesta í Reykjavík. Göngutúr um Kvosina minnir á 17. júní, slíkur er fjöldi ferðamanna. Fréttir herma að fundarsalir og gisting séu ekki á lausu næstu misserin þrátt fyrir öll hótelin og heimagistinguna. Svo áfram verður gestkvæmt. Umheimurinn hefur uppgötvað að vetur norður undir heimskautsbaug er heillandi. Norðurljós og hressilegur hríðarbylur freista margra sem búa við tilbreytingarsnautt veðurfar. Fólki sem býr við bjartan dag og dimma nótt árið um kring þykir myrkur vetrardagur spennandi ekki síður en bjartar sumarnætur. Það er góð búbót fyrir okkur og lyftistöng, sem gerir Reykjavík að líflegri bæ. En þessu fylgja vaxtarverkir. Miðbærinn er að verða einsleitur. Hótel, gistiheimili, kaffihús, matstaðir og túristabúðir raska jafnvæginu. Daglegt líf okkar eyjarskeggja þarf meira rými. Aðdráttaraflið glatast ef ekki þrífast vinnustaðir og híbýli bæjarbúa. Snjallir arkitektar kunna ráð við þessu. Þeir geta gætt vöruskemmur og yfirgefnar verksmiðjur lífi. Chelsea í New York og Kristjánshöfn í Kaupmannahöfn eru dæmi um vel heppnaða endurlífgun hnignandi borgarhluta. Í yfirgefnum skemmum blómstrar mannlíf í kringum fínustu gallerí, nýtísku skrifstofur og frumlega mannabústaði. Á Landspítalalóðinni er samansafn ósamstæðra bygginga. Margar eru úreltar. Það er verkefni arkitekta að finna þeim nýtt hlutverk. Þær gætu hýst heilsugæslu, skóla, hótel, matvörubúðir, banka, læknastofur, íbúðir og hvaðeina – snjallir fagmenn kunna svör við því. Sjálft djásnið, gamli Landspítalinn, gæti orðið nýtt Listasafn Íslands og Listasafnið við Tjörnina breyst í langþráð Náttúruminjasafn. Um leið myndi létta á miðbænum. Líklega má hagnast á öllu saman og nota afraksturinn sem útborgun í nýjan spítala, sérhannað hús sem rúmt væri um og uppfyllti ýtrustu kröfur. Það gæti risið á Vífilsstöðum, í Fossvogi eða á góðri lóð í austurborginni. Ný bygging yrði notadrýgri og ódýrari en bútasaumurinn sem er á teikniborðinu. Fínar hugmyndir Guðlaugs Þórs Þórðarsonar alþingismanns um nýtt hlutverk fyrir lögreglustöðina á Hlemmi og Þjóðskjalasafnið efst á Laugavegi eru greinar á sama meiði. Varnaðarorð Sigmundar Davíðs Gunnlaugssonar forsætisráðherra um stórkarlaleg byggingaráform eru líka athyglisverð. Skotgrafatónninn dregur þó úr vægi orðanna. Svo kastar hann steini úr glerhúsi því lóðir ríkisins í miðborginni eru til skammar. En áhugi ráðherrans er lofsverður. En höldum okkur við Landspítalalóðina. Þar er tvöfalt stórslys í uppsiglingu. Borgarstjóri og forsætisráðherra og allt þeirra lið þurfa að sameinast um að afstýra slysinu. Efna þarf til hugmyndasamkeppni með tvíþættu markmiði – að standa vörð um mannlífið í miðborginni og finna nýjum Landspítala verðugan stað þar sem hann fær að vaxa og dafna. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kristín Þorsteinsdóttir Mest lesið Þjónusturof hefst í dag Hanna Birna Valdimarsdóttir Skoðun „Mér sýnist Inga Sæland fá talsvert út úr þessu“ Sigurjón Arnórsson Skoðun Hvað með dansinn? Lilja Björk Haraldsdóttir Skoðun Þegar lýðheilsa, lýðræði og loftslagið eru í húfi, ekki efla samstarf við Bandaríkin Davíð Aron Routley Skoðun Hallgrímur, málið snýst því miður ekki bara um kebab Snorri Másson Skoðun Viðhorf sem mótar veruleikann – inngilding á orði og á borði Sóldís Birta Reynisdóttir Skoðun Verjum frelsið og mannréttindin Sigurjón Njarðarson Skoðun Spilavíti er og verður spilavíti Tryggvi Rúnar Brynjarsson Skoðun Skortur á metnaði í loftslagsmálum Svandís Svavarsdóttir,Guðmundur Ingi Guðbrandsson Skoðun Ég er eins og ég er – um heilbrigðisþjónustu við trans fólk Alma D. Möller Skoðun
Nú þegar sumri hallar er lítið lát á heimsóknum útlendra gesta í Reykjavík. Göngutúr um Kvosina minnir á 17. júní, slíkur er fjöldi ferðamanna. Fréttir herma að fundarsalir og gisting séu ekki á lausu næstu misserin þrátt fyrir öll hótelin og heimagistinguna. Svo áfram verður gestkvæmt. Umheimurinn hefur uppgötvað að vetur norður undir heimskautsbaug er heillandi. Norðurljós og hressilegur hríðarbylur freista margra sem búa við tilbreytingarsnautt veðurfar. Fólki sem býr við bjartan dag og dimma nótt árið um kring þykir myrkur vetrardagur spennandi ekki síður en bjartar sumarnætur. Það er góð búbót fyrir okkur og lyftistöng, sem gerir Reykjavík að líflegri bæ. En þessu fylgja vaxtarverkir. Miðbærinn er að verða einsleitur. Hótel, gistiheimili, kaffihús, matstaðir og túristabúðir raska jafnvæginu. Daglegt líf okkar eyjarskeggja þarf meira rými. Aðdráttaraflið glatast ef ekki þrífast vinnustaðir og híbýli bæjarbúa. Snjallir arkitektar kunna ráð við þessu. Þeir geta gætt vöruskemmur og yfirgefnar verksmiðjur lífi. Chelsea í New York og Kristjánshöfn í Kaupmannahöfn eru dæmi um vel heppnaða endurlífgun hnignandi borgarhluta. Í yfirgefnum skemmum blómstrar mannlíf í kringum fínustu gallerí, nýtísku skrifstofur og frumlega mannabústaði. Á Landspítalalóðinni er samansafn ósamstæðra bygginga. Margar eru úreltar. Það er verkefni arkitekta að finna þeim nýtt hlutverk. Þær gætu hýst heilsugæslu, skóla, hótel, matvörubúðir, banka, læknastofur, íbúðir og hvaðeina – snjallir fagmenn kunna svör við því. Sjálft djásnið, gamli Landspítalinn, gæti orðið nýtt Listasafn Íslands og Listasafnið við Tjörnina breyst í langþráð Náttúruminjasafn. Um leið myndi létta á miðbænum. Líklega má hagnast á öllu saman og nota afraksturinn sem útborgun í nýjan spítala, sérhannað hús sem rúmt væri um og uppfyllti ýtrustu kröfur. Það gæti risið á Vífilsstöðum, í Fossvogi eða á góðri lóð í austurborginni. Ný bygging yrði notadrýgri og ódýrari en bútasaumurinn sem er á teikniborðinu. Fínar hugmyndir Guðlaugs Þórs Þórðarsonar alþingismanns um nýtt hlutverk fyrir lögreglustöðina á Hlemmi og Þjóðskjalasafnið efst á Laugavegi eru greinar á sama meiði. Varnaðarorð Sigmundar Davíðs Gunnlaugssonar forsætisráðherra um stórkarlaleg byggingaráform eru líka athyglisverð. Skotgrafatónninn dregur þó úr vægi orðanna. Svo kastar hann steini úr glerhúsi því lóðir ríkisins í miðborginni eru til skammar. En áhugi ráðherrans er lofsverður. En höldum okkur við Landspítalalóðina. Þar er tvöfalt stórslys í uppsiglingu. Borgarstjóri og forsætisráðherra og allt þeirra lið þurfa að sameinast um að afstýra slysinu. Efna þarf til hugmyndasamkeppni með tvíþættu markmiði – að standa vörð um mannlífið í miðborginni og finna nýjum Landspítala verðugan stað þar sem hann fær að vaxa og dafna.
Þegar lýðheilsa, lýðræði og loftslagið eru í húfi, ekki efla samstarf við Bandaríkin Davíð Aron Routley Skoðun
Þegar lýðheilsa, lýðræði og loftslagið eru í húfi, ekki efla samstarf við Bandaríkin Davíð Aron Routley Skoðun