Rokkurinn suðar raular og kveður
rímlítil kvæðin sín
hlær mér í brjósti hugurinn glaður
hálfnuð er snældan mín
Jólin mín bíða ég fer til tíða
bara að ég sjái þann sem ég þrái
þá verður gleði nóg,
gaman og gleði nóg.
Spunavísa. Radds. W. Unger
Rokkurinn suðar
