Grænmeti sæta Berglind Pétursdóttir skrifar 10. nóvember 2014 06:30 Ég horfði nýlega á myndband um grimmilega meðferð á litlum kjúllum og gerðist í kjölfarið æsipólitísk grænmetisæta. Ég veit að fólki leiðist þegar fólk talar um að það sé grænmetisætur eða æfi cross-fit svo ég hef reynt af mesta megni að ræða þetta við sem fæsta og skrifa helst ekki um það í blöðin nema þegar í harðbakkann slær. Nú er ég alveg að niðurlotum komin eftir að standa í kremju á Knife-tónleikum alla helgina svo að hér kemur þetta og ég vona að þið takið ekki illa í, grænmeti er nefnilega frábært. Þessar pólitísku aðgerðir eru búnar að ganga sérstaklega vel fyrir sig, fyrir utan þegar ég sporðrenndi óvart skinkusneið sem var búin að koma sér vel fyrir innan veggja rúnstykkis og var svo bragðlaus að ég tók ekki eftir henni fyrr en síðasta sesamfræið hafði verið nagað. Þess utan hef ég ekki smakkað kjötmeti og sakna þess mjög lítið. Ég hélt í fyrstu að mér myndi leiðast hljóðið af braki gulrótar undir tönn til lengdar þar sem kjöt hefur verið á boðstólum heimilisins nær daglega í mjög langan tíma. Þannig er mál með vexti að jafngóði helmingurinn er mikill tilboðs-maður og veit ekkert betra en að gera góð kaup á fillet-i. Nú situr hann einn að afsláttarkjötinu meðan hin róttæka grænmetisæta prófar sig áfram í kínóa-suðu og gleypir í sig heilu pokana af lífrænum gjöfum jarðar. Ég er sannarlega að læra að lifa upp á nýtt. Það er alveg merkilegt hversu svipaður risavaxinn sveppur er hamborgara, sé hann bara settur milli tveggja brauða og úðaður með sósu. Það leynast lausnir víða fyrir grænmetisætur sem vilja ekki bara borða salat og sérstaklega er gott að finna sálufélaga sína á netinu sem hafa stofnað spjallhóp um sveittan grænmetismat. Hvílíkt himnaríki. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Berglind Pétursdóttir Mest lesið Þarf ég að flytja úr landi? Katrín Sigríður J. Steingrímsdóttir Skoðun Borgið lausnargjaldið Ólafur Hauksson Skoðun Íslenski fasteignamarkaðurinn: spilavíti þar sem húsið vinnur alltaf Ingvar Þóroddsson Skoðun Foreldrar, ömmur og afar þessa lands - áskorun til ykkar! Ragnheiður Stephensen Skoðun Bannað að lækna sykursýki II Lukka Pálsdóttir Skoðun Þegar Skagamenn glöddu lítið hjarta María Rut Kristinsdóttir Skoðun Jólaheimsóknir á aðventunni Guðrún Karls Helgudóttir Skoðun Flokkur fólksins ræðst gegn hagsmunum eldra fólks og komandi kynslóða Þorsteinn Sæmundsson Skoðun Krónan eða evran? Kostir og gallar Hilmar Þór Hilmarsson Skoðun Helvítis fokking fokk!! Er ekki nóg komið? Maríanna H. Helgadóttir Skoðun
Ég horfði nýlega á myndband um grimmilega meðferð á litlum kjúllum og gerðist í kjölfarið æsipólitísk grænmetisæta. Ég veit að fólki leiðist þegar fólk talar um að það sé grænmetisætur eða æfi cross-fit svo ég hef reynt af mesta megni að ræða þetta við sem fæsta og skrifa helst ekki um það í blöðin nema þegar í harðbakkann slær. Nú er ég alveg að niðurlotum komin eftir að standa í kremju á Knife-tónleikum alla helgina svo að hér kemur þetta og ég vona að þið takið ekki illa í, grænmeti er nefnilega frábært. Þessar pólitísku aðgerðir eru búnar að ganga sérstaklega vel fyrir sig, fyrir utan þegar ég sporðrenndi óvart skinkusneið sem var búin að koma sér vel fyrir innan veggja rúnstykkis og var svo bragðlaus að ég tók ekki eftir henni fyrr en síðasta sesamfræið hafði verið nagað. Þess utan hef ég ekki smakkað kjötmeti og sakna þess mjög lítið. Ég hélt í fyrstu að mér myndi leiðast hljóðið af braki gulrótar undir tönn til lengdar þar sem kjöt hefur verið á boðstólum heimilisins nær daglega í mjög langan tíma. Þannig er mál með vexti að jafngóði helmingurinn er mikill tilboðs-maður og veit ekkert betra en að gera góð kaup á fillet-i. Nú situr hann einn að afsláttarkjötinu meðan hin róttæka grænmetisæta prófar sig áfram í kínóa-suðu og gleypir í sig heilu pokana af lífrænum gjöfum jarðar. Ég er sannarlega að læra að lifa upp á nýtt. Það er alveg merkilegt hversu svipaður risavaxinn sveppur er hamborgara, sé hann bara settur milli tveggja brauða og úðaður með sósu. Það leynast lausnir víða fyrir grænmetisætur sem vilja ekki bara borða salat og sérstaklega er gott að finna sálufélaga sína á netinu sem hafa stofnað spjallhóp um sveittan grænmetismat. Hvílíkt himnaríki.