Rúnturinn Hildur Sverrisdóttir skrifar 11. október 2014 09:00 Það marrar í sætinu og morgunsólin brýst í gegnum rúðurnar. Hann situr makindalega á meðan húsin í borginni líða hjá og félagarnir setjast inn einn af öðrum. Þeir heilsa honum, foringja sínum, og bíða að venju rólegir þar til hann hefur upp raust sína. Félagar, segir hann loks, við þurfum að lempa vandamálið sem við ræddum um í gær. Maðurinn mun verða erfiður viðureignar. Félagarnir stinga upp á að hann verði tekinn úr umferð. Kæru félagar, ég þarf ekki að taka alla úr umferð – bara óvini mína, segir hann og hlær. Munið líka gullnu regluna; haltu vinum þínum nálægt en óvinum þínum enn nær. Við byrjum því á að gera hann að vini okkar. En ef hann verður með vesen endar hann auðvitað sem fiskafóður. Þeir hlæja. Bílstjórinn fylgist með þeim í baksýnisspeglinum og hagræðir kaskeitinu. Lítur undan þegar hann mætir augnaráði þeirra og einbeitir sér að því að keyra. Við veginn stendur hestur. Þeir hnippa hver í annan stoltir. Muniði strákar? Í þá góðu daga var hægt að gera almennilega gjörninga til að sýna hverjir hafa tögl og hagldir í þessu samfélagi. Þó það hafi kannski verið óþarfi að útbía svona rúmfötin og elsku skepnan átti auðvitað ekkert skilið að vera afhausuð svona. Blessað hrossið. Blessaður búfénaðurinn! Þeir þagna og signa sig andartak. Nei, þeir myndu ekki þora að senda svona skilaboð í dag. Of áhættusamt í samfélagi sem verður afskiptasamara með degi hverjum. En minningin yljar og þeir glotta við tönn. Hoho. Leiðin liggur fram hjá svokallaðri sælkerabúð með alls konar útlenskum ostum sem þá hryllir við. Uppsprengda samkeppnishamlandi tollverðið er ekki nóg til að kæta þá. Svona verslun verður að stöðva. Það hefur verið erfitt að eiga við búðareigandann sem er ötull talsmaður heilbrigðrar samkeppni. En engar áhyggjur, félagar, segir hann, ég mun sjá um hann, ég mun gera honum tilboð sem hann getur ekki hafnað. Á Lækjartorgi skilur leiðir. Á sama tíma á morgun, piltar, segir hann, um leið og hann tekur skiptimiða og stígur út úr vagninum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Hildur Sverrisdóttir Mest lesið Halldór 23.8.2025 Halldór Vanþekking eða vísvitandi blekkingar? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun „I believe the children are our future…“ Karen Rúnarsdóttir Skoðun Heildstætt heilbrigðiskerfi – hagur okkar allra Alma D. Möller Skoðun Skólaskætingur Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir Skoðun Andaðu rólega elskan... Ester Hilmarsdóttir Skoðun Eldri borgarar – áhrif aðildar að Evrópusambandinu (ESB) Þorvaldur Ingi Jónsson Skoðun Er Akureyri að missa háskólann sinn? Aðalbjörn Jóhannsson Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson Skoðun Ný sókn í menntamálum Guðmundur Ari Sigurjónsson Skoðun
Það marrar í sætinu og morgunsólin brýst í gegnum rúðurnar. Hann situr makindalega á meðan húsin í borginni líða hjá og félagarnir setjast inn einn af öðrum. Þeir heilsa honum, foringja sínum, og bíða að venju rólegir þar til hann hefur upp raust sína. Félagar, segir hann loks, við þurfum að lempa vandamálið sem við ræddum um í gær. Maðurinn mun verða erfiður viðureignar. Félagarnir stinga upp á að hann verði tekinn úr umferð. Kæru félagar, ég þarf ekki að taka alla úr umferð – bara óvini mína, segir hann og hlær. Munið líka gullnu regluna; haltu vinum þínum nálægt en óvinum þínum enn nær. Við byrjum því á að gera hann að vini okkar. En ef hann verður með vesen endar hann auðvitað sem fiskafóður. Þeir hlæja. Bílstjórinn fylgist með þeim í baksýnisspeglinum og hagræðir kaskeitinu. Lítur undan þegar hann mætir augnaráði þeirra og einbeitir sér að því að keyra. Við veginn stendur hestur. Þeir hnippa hver í annan stoltir. Muniði strákar? Í þá góðu daga var hægt að gera almennilega gjörninga til að sýna hverjir hafa tögl og hagldir í þessu samfélagi. Þó það hafi kannski verið óþarfi að útbía svona rúmfötin og elsku skepnan átti auðvitað ekkert skilið að vera afhausuð svona. Blessað hrossið. Blessaður búfénaðurinn! Þeir þagna og signa sig andartak. Nei, þeir myndu ekki þora að senda svona skilaboð í dag. Of áhættusamt í samfélagi sem verður afskiptasamara með degi hverjum. En minningin yljar og þeir glotta við tönn. Hoho. Leiðin liggur fram hjá svokallaðri sælkerabúð með alls konar útlenskum ostum sem þá hryllir við. Uppsprengda samkeppnishamlandi tollverðið er ekki nóg til að kæta þá. Svona verslun verður að stöðva. Það hefur verið erfitt að eiga við búðareigandann sem er ötull talsmaður heilbrigðrar samkeppni. En engar áhyggjur, félagar, segir hann, ég mun sjá um hann, ég mun gera honum tilboð sem hann getur ekki hafnað. Á Lækjartorgi skilur leiðir. Á sama tíma á morgun, piltar, segir hann, um leið og hann tekur skiptimiða og stígur út úr vagninum.