Á flótta undan flassblossum Ragnheiður Tryggvadóttir skrifar 4. september 2013 00:01 Árvökulir vegfarendur og löghlýðnir birta stundum myndir á Facebook þegar þeim ofbýður yfirgangur annarra. Appelsínugulur jeppi komst til dæmis í fréttir eftir að það náðist mynd af jeppanum í tveimur stæðum. Eigandinn þekktist af skráningarnúmerinu, sem birt var með. Ég rek oft augun í svona myndir og satt að segja spekúlera ég ekki mikið í þeim, þannig. Það fer svo sem eftir því hvoru megin ég fór fram úr þann morguninn, ég viðurkenni það. Dagsformið er misjafnt og suma daga er vel hægt að láta svona hluti fara í taugarnar á sér. Svona rífleg bílastæðanotkun er enda hvimleið og tillitsleysi við næsta mann. Ég gat þó ekki annað en furðað mig á því hversu oft sá appelsínuguli náðist á mynd. Var þetta alltaf sami myndasmiðurinn? Vænisýkin náði tökum á mér og ég sá fyrir mér að flokkur fólks væri á ferðinni um bæinn, sem sjálfskipaðir löggæslumenn götunnar með myndavélarnar á lofti, eltandi uppi leppalúða sem höguðu sér eins og fífl. Fólk er fífl og ég líka. Ég hafði því varann á mér, dauðs lifandi fegin að vera ekki á bílnum þennan dag. Varla væri hægt að hanka mig á fæti. Kófsvitnaði þegar ég gleymdi mér svo og hljóp yfir götu án þess að þar lægi gangbraut. Skimaði í kringum mig eftir snjallsíma á lofti og flassblossa. Ég gat ekki vitað hvar hinir sjálfskipuðu drægju mörkin. Þetta var meira að segja í nánd við barnaskóla! Ég stytti mér hugsunarlaust leið yfir grasflöt þó að malbikaður göngustígur lægi við hliðina á mér og bætti þar með gráu ofan á svart. Ég þorði ekki að líta upp og gekk því í veg fyrir hjólreiðamann sem nauðhemlaði, var hann með myndavél? Ég hljóp við fót, rak mig utan í en gaf mér ekki tíma til að stoppa. Hélt áfram að hlaupa og dró hettuna upp fyrir haus. Ef hinir sjálfskipuðu næðu af mér mynd ætlaði ég ekki að þekkjast. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ragnheiður Tryggvadóttir Mest lesið Hver er kjarninn í samfélagi sem selur hjarta sitt? Trausti Breiðfjörð Magnússon Skoðun Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson Skoðun Við þurfum jöfn tækifæri fyrir börnin í borginni Sandra Hlíf Ocares Skoðun Vindorkuvæðing í skjóli nætur Kristín Helga Gunnarsdóttir Skoðun Hagfræði-tilgáta ómeðtekin Karl Guðlaugsson Skoðun Sundrung á vinstri væng Jökull Sólberg Auðunsson Skoðun Er ég ömurlegt foreldri ef ég segi nei við barnið mitt? Stefán Þorri Helgason Skoðun Þegar samfélagið missir vinnuna Hrafn Splidt Þorvaldsson Skoðun Seljum börnum nikótín! Hugi Halldórsson Skoðun Akademískt frelsi og ókurteisi Kolbeinn H. Stefánsson Skoðun
Árvökulir vegfarendur og löghlýðnir birta stundum myndir á Facebook þegar þeim ofbýður yfirgangur annarra. Appelsínugulur jeppi komst til dæmis í fréttir eftir að það náðist mynd af jeppanum í tveimur stæðum. Eigandinn þekktist af skráningarnúmerinu, sem birt var með. Ég rek oft augun í svona myndir og satt að segja spekúlera ég ekki mikið í þeim, þannig. Það fer svo sem eftir því hvoru megin ég fór fram úr þann morguninn, ég viðurkenni það. Dagsformið er misjafnt og suma daga er vel hægt að láta svona hluti fara í taugarnar á sér. Svona rífleg bílastæðanotkun er enda hvimleið og tillitsleysi við næsta mann. Ég gat þó ekki annað en furðað mig á því hversu oft sá appelsínuguli náðist á mynd. Var þetta alltaf sami myndasmiðurinn? Vænisýkin náði tökum á mér og ég sá fyrir mér að flokkur fólks væri á ferðinni um bæinn, sem sjálfskipaðir löggæslumenn götunnar með myndavélarnar á lofti, eltandi uppi leppalúða sem höguðu sér eins og fífl. Fólk er fífl og ég líka. Ég hafði því varann á mér, dauðs lifandi fegin að vera ekki á bílnum þennan dag. Varla væri hægt að hanka mig á fæti. Kófsvitnaði þegar ég gleymdi mér svo og hljóp yfir götu án þess að þar lægi gangbraut. Skimaði í kringum mig eftir snjallsíma á lofti og flassblossa. Ég gat ekki vitað hvar hinir sjálfskipuðu drægju mörkin. Þetta var meira að segja í nánd við barnaskóla! Ég stytti mér hugsunarlaust leið yfir grasflöt þó að malbikaður göngustígur lægi við hliðina á mér og bætti þar með gráu ofan á svart. Ég þorði ekki að líta upp og gekk því í veg fyrir hjólreiðamann sem nauðhemlaði, var hann með myndavél? Ég hljóp við fót, rak mig utan í en gaf mér ekki tíma til að stoppa. Hélt áfram að hlaupa og dró hettuna upp fyrir haus. Ef hinir sjálfskipuðu næðu af mér mynd ætlaði ég ekki að þekkjast.
Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson Skoðun
Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson Skoðun