Vetur sjálfsánægjunnar Friðrika Benónýs skrifar 1. nóvember 2012 08:00 Þessi vetur lítur út fyrir að verða óvenju harður. Ekki endilega hvað veðurfar varðar heldur eru það kosningarnar í vor sem hörkunni valda. Frambjóðendur eru nú þegar, í upphafi nóvembermánaðar, komnir í skotgrafirnar fyrir prófkjörin. Flíka sínu eigin ágæti á kostnað annarra frambjóðenda og bombardera blásaklausa kjósendur með Facebook-síðum, vefsíðum, tilkynningum, fjölskyldumyndum og innihaldslausum viðtölum í fjölmiðlum. Hver og einn reynir að sannfæra okkur um yfirburði sína fram yfir aðra valkosti til að gegna þessu fyrirlitnasta starfi á landinu. Hnútukastið er hafið og hér eru menn þó að keppa við samherja sína. Hjálpi okkur allar vættir þegar prófkjörunum lýkur og menn fara að snúa sér að því að níða skóinn af pólitískum andstæðingum. Auðvitað er þakkarvert að einhverjir skuli vera tilbúnir að leggja það á sig að sitja á löggjafarþinginu. Og auðvitað er blessuðu fólkinu vorkunn að þurfa að standa í mittisdjúpri prófkjörseðjunni og veifa öllum öngum til að vekja á sér athygli. Aumingja blessaðar manneskjurnar. Og kannski er það lágmarkssjálfsbjargarviðleitni að skipta um flokk eða kjördæmi ef menn sjá fram á að hljóta ekki brautargengi í prófkjöri þar sem þeir eru núna. Kannski. En ósköp er það nú samt illa til þess fallið að sannfæra væntanlega kjósendur um að hér fari manneskja sem hafi pólitískar hugsjónir að leiðarljósi. Nema maður hafi bara fullkomlega misskilið það hugtak og hugsjónamennska nútímans snúist einfaldlega um að ota sínum tota og hlaða undir eigin rass. Miðað við sjálfslýsingar prófkjörsframbjóðenda mætti reyndar ætla að hér væru slík valmenni (og já, konur eru menn) á ferð að þjóðin biði þess aldrei bætur ef þeir kæmust ekki á þing. Sem virkar fremur undarlega á hinn almenna kjósanda sem fylgst hefur með frammistöðu þessara sömu frambjóðenda á yfirstandandi þingi. Er persónuleikabreyting innifalin í ímyndarsköpun nútíma pólitíkusa fyrir prófkjör? Já, þetta verður harður vetur. Þegar sjálfshóli prófkjörskandídata lýkur hefst endursköpun sögunnar þar sem öllum staðreyndum frá síðustu fjórum árum verður snúið á haus. Allir flokkar hafa staðið sig frábærlega að eigin mati og allir aðrir flokkar hafa staðið sig hörmulega samkvæmt sama mati. Hringekjan mun snúast fram á vor og þá kemur væntanlega í ljós hvort sú skoðun pólitíkusa að kjósendur séu auðtrúa fífl með gullfiskaminni á við rök að styðjast. Þangað til er eina vörnin að slökkva á öllum fréttamiðlum, skrá sig út af Facebook og finna sér eitthvað uppbyggilegra að iðja en að hlusta á sjálfsánægjurausið og skítkastið. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Friðrika Benónýsdóttir Mest lesið Börn í gámaskólum á meðan bæjarskrifstofur stækka – hvar er forgangsröðin? Ásgeir Elvar Garðarsson Skoðun Munar þig um 5-7 milljónir árlega? Jón Pétur Zimzen Skoðun Skýr stefna um málfrelsi Róbert H. Haraldsson Skoðun Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson Skoðun Keldnaland – fjölmenn hverfi í mótun Þorsteinn R. Hermannsson Skoðun Eflum traustið Helgi Áss Grétarsson,Marta Guðjónsdóttir Skoðun Heilsufarsmat á vinnustöðum: Góð fjárfesting í heilbrigði og vellíðan starfsfólks Gígja Valgerður Harðardóttir Skoðun Kosningar í september Guðveig Lind Eyglóardóttir Skoðun Hver er kjarninn í samfélagi sem selur hjarta sitt? Trausti Breiðfjörð Magnússon Skoðun Framtíð nemenda í Kópavogi í fyrsta sæti Halla Björg Evans Skoðun
Þessi vetur lítur út fyrir að verða óvenju harður. Ekki endilega hvað veðurfar varðar heldur eru það kosningarnar í vor sem hörkunni valda. Frambjóðendur eru nú þegar, í upphafi nóvembermánaðar, komnir í skotgrafirnar fyrir prófkjörin. Flíka sínu eigin ágæti á kostnað annarra frambjóðenda og bombardera blásaklausa kjósendur með Facebook-síðum, vefsíðum, tilkynningum, fjölskyldumyndum og innihaldslausum viðtölum í fjölmiðlum. Hver og einn reynir að sannfæra okkur um yfirburði sína fram yfir aðra valkosti til að gegna þessu fyrirlitnasta starfi á landinu. Hnútukastið er hafið og hér eru menn þó að keppa við samherja sína. Hjálpi okkur allar vættir þegar prófkjörunum lýkur og menn fara að snúa sér að því að níða skóinn af pólitískum andstæðingum. Auðvitað er þakkarvert að einhverjir skuli vera tilbúnir að leggja það á sig að sitja á löggjafarþinginu. Og auðvitað er blessuðu fólkinu vorkunn að þurfa að standa í mittisdjúpri prófkjörseðjunni og veifa öllum öngum til að vekja á sér athygli. Aumingja blessaðar manneskjurnar. Og kannski er það lágmarkssjálfsbjargarviðleitni að skipta um flokk eða kjördæmi ef menn sjá fram á að hljóta ekki brautargengi í prófkjöri þar sem þeir eru núna. Kannski. En ósköp er það nú samt illa til þess fallið að sannfæra væntanlega kjósendur um að hér fari manneskja sem hafi pólitískar hugsjónir að leiðarljósi. Nema maður hafi bara fullkomlega misskilið það hugtak og hugsjónamennska nútímans snúist einfaldlega um að ota sínum tota og hlaða undir eigin rass. Miðað við sjálfslýsingar prófkjörsframbjóðenda mætti reyndar ætla að hér væru slík valmenni (og já, konur eru menn) á ferð að þjóðin biði þess aldrei bætur ef þeir kæmust ekki á þing. Sem virkar fremur undarlega á hinn almenna kjósanda sem fylgst hefur með frammistöðu þessara sömu frambjóðenda á yfirstandandi þingi. Er persónuleikabreyting innifalin í ímyndarsköpun nútíma pólitíkusa fyrir prófkjör? Já, þetta verður harður vetur. Þegar sjálfshóli prófkjörskandídata lýkur hefst endursköpun sögunnar þar sem öllum staðreyndum frá síðustu fjórum árum verður snúið á haus. Allir flokkar hafa staðið sig frábærlega að eigin mati og allir aðrir flokkar hafa staðið sig hörmulega samkvæmt sama mati. Hringekjan mun snúast fram á vor og þá kemur væntanlega í ljós hvort sú skoðun pólitíkusa að kjósendur séu auðtrúa fífl með gullfiskaminni á við rök að styðjast. Þangað til er eina vörnin að slökkva á öllum fréttamiðlum, skrá sig út af Facebook og finna sér eitthvað uppbyggilegra að iðja en að hlusta á sjálfsánægjurausið og skítkastið.
Börn í gámaskólum á meðan bæjarskrifstofur stækka – hvar er forgangsröðin? Ásgeir Elvar Garðarsson Skoðun
Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson Skoðun
Heilsufarsmat á vinnustöðum: Góð fjárfesting í heilbrigði og vellíðan starfsfólks Gígja Valgerður Harðardóttir Skoðun
Börn í gámaskólum á meðan bæjarskrifstofur stækka – hvar er forgangsröðin? Ásgeir Elvar Garðarsson Skoðun
Umbætur á skólakerfinu. Hættum að ljúga. Hættum því alveg og hættum því strax Atli Harðarson Skoðun
Heilsufarsmat á vinnustöðum: Góð fjárfesting í heilbrigði og vellíðan starfsfólks Gígja Valgerður Harðardóttir Skoðun