Ekki bugast af vanmetakennd Ólafur Þ. Stephensen skrifar 4. júní 2012 09:15 Margt hefur verið talað og ritað um áform kínverska kaupsýslumannsins Huangs Nubo um rekstur ferðaþjónustu á Grímsstöðum á Fjöllum, ekki allt skynsamlegt og margt býsna langsótt. Af málflutningi margra mætti ætla að leggja ætti stóran hluta landsins undir kínversk yfirráð, að Huang ætli sér að einoka vatnsréttindi og fleiri hlunnindi á landareigninni, að fyrirhugaðar hótelbyggingar hans séu herbúðir í dulargervi og verkefnið undirbúningur fyrir valdatöku hins austræna stórveldis á Íslandi. Huang er kaupsýslumaður, einn hundraða þúsunda Kínverja sem hafa efnazt vegna aukins frjálsræðis í efnahagsmálum í Kína. Þótt full ástæða sé til að íslenzk stjórnvöld hafi varann á sér hvað varðar langtímaáform stjórnvalda í Kína á norðurslóðum, hlýtur að eiga að umgangast fjárfestinn Huang Nubo rétt eins og aðra fjárfesta, sem hafa góðar hugmyndir um hvernig megi efla viðskipti og atvinnulíf á Íslandi. Ari Teitsson, bóndi á Hrísum í Þingeyjarsýslu, skrifaði skynsamlega grein um uppbyggingaráformin á Grímsstöðum í helgarblað Fréttablaðsins. Þar segir hann meðal annars: „Er veruleg áhætta fólgin í því að Kínverjar nái yfirráðum yfir stóru landssvæði á hálendinu, jafnvel þótt um langtímaleigu, en ekki eignarhald, sé að ræða? Yfirráðaréttur yfir landi á að vera takmarkaður, landið á að nýtast þjóðfélagsþegnum þess á komandi öldum, því er í gildi fjölþætt löggjöf sem ætlað er að tryggja sjálfbæra nýtingu landsins í þágu þjóðarinnar. Ef löggjöfin nær ekki þessu markmiði er áhætta samfara einkayfirráðum yfir landi ekki bundin við yfirráð erlendra aðila, jafnvel Íslendingar gætu misnotað stöðu sína. Sú spurning hefur vaknað hvort Grímsstaðaverkefnið sé aðeins eitt skref erlends viðskiptajöfurs til að auðvelda aðgengi að öðrum og stærri viðskiptatækifærum, s.s. olíuleit og -vinnslu á Drekasvæðinu eða viðskiptum tengdum flutningum á Norður-Íshafinu. Þjóðin verður að treysta því að við munum sem fyrr ráða för innan okkar lögsögu. Líta ætti á það sem fagnaðarefni að aðilar sem starfa utan íslenskrar lögsögu séu tilbúnir að lúta henni, hafa hér bækistöðvar og beina hingað fjármunum." Þetta er allt rétt hjá Ara. Eins og í öðrum ríkjum setur löggjafinn á Íslandi eigendum eða leigjendum lands reglur um það hvernig þeir geta nýtt eignirnar, hvað megi byggja og hvernig, hvaða kröfur séu gerðar um umgengni við umhverfið, hver réttur almennings sé gagnvart för um landið, nýtingu auðlinda og þar fram eftir götum. Við hljótum að verða að treysta hinu innlenda regluverki. Ef við teljum að gloppur séu í því, þarf að stoppa í þær með breytingum á löggjöf. En við hljótum jafnframt að gera ráð fyrir að erlendir fjárfestar fari að innlendum lögum og séu góðir þjóðfélagsþegnar, rétt eins og íslenzkir fjárfestar í Kína, Evrópuríkjunum eða hvar annars staðar sem þeir sjá tækifæri. Vantrú á því að okkar eigið regluverk dugi er til marks um minnimáttar- og vanmetakennd. Hana eigum við allra sízt að láta buga okkur á öld alþjóðavæðingar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ólafur Stephensen Mest lesið Það er allt í lagi að vera þú sjálfur - Opið bréf til Snorra Mássonar Kári Stefánsson Skoðun Samfélag án Pírata Lenya Rún Taha Karim Skoðun Foreldrar, ömmur og afar þessa lands - áskorun til ykkar! Ragnheiður Stephensen Skoðun Við sem förum til Tenerife - Vaxta og húsnæðispyntingar á almenningi komið frá lífeyrissjóðum og leigufélögum Hreinn Pétursson Skoðun Hver er munurinn á Viðreisn og Samfylkingu? Soffía Svanhvít Árnadóttir Skoðun Krónan eða evran? Kostir og gallar Hilmar Þór Hilmarsson Skoðun Annarra manna peningar eru peningar okkar allra Davíð Þór Jónsson Skoðun Þarf ég að flytja úr landi? Katrín Sigríður J. Steingrímsdóttir Skoðun Helvítis fokking fokk!! Er ekki nóg komið? Maríanna H. Helgadóttir Skoðun Ég á ‘etta, ég má ‘etta Jón Ármann Steinsson Skoðun
Margt hefur verið talað og ritað um áform kínverska kaupsýslumannsins Huangs Nubo um rekstur ferðaþjónustu á Grímsstöðum á Fjöllum, ekki allt skynsamlegt og margt býsna langsótt. Af málflutningi margra mætti ætla að leggja ætti stóran hluta landsins undir kínversk yfirráð, að Huang ætli sér að einoka vatnsréttindi og fleiri hlunnindi á landareigninni, að fyrirhugaðar hótelbyggingar hans séu herbúðir í dulargervi og verkefnið undirbúningur fyrir valdatöku hins austræna stórveldis á Íslandi. Huang er kaupsýslumaður, einn hundraða þúsunda Kínverja sem hafa efnazt vegna aukins frjálsræðis í efnahagsmálum í Kína. Þótt full ástæða sé til að íslenzk stjórnvöld hafi varann á sér hvað varðar langtímaáform stjórnvalda í Kína á norðurslóðum, hlýtur að eiga að umgangast fjárfestinn Huang Nubo rétt eins og aðra fjárfesta, sem hafa góðar hugmyndir um hvernig megi efla viðskipti og atvinnulíf á Íslandi. Ari Teitsson, bóndi á Hrísum í Þingeyjarsýslu, skrifaði skynsamlega grein um uppbyggingaráformin á Grímsstöðum í helgarblað Fréttablaðsins. Þar segir hann meðal annars: „Er veruleg áhætta fólgin í því að Kínverjar nái yfirráðum yfir stóru landssvæði á hálendinu, jafnvel þótt um langtímaleigu, en ekki eignarhald, sé að ræða? Yfirráðaréttur yfir landi á að vera takmarkaður, landið á að nýtast þjóðfélagsþegnum þess á komandi öldum, því er í gildi fjölþætt löggjöf sem ætlað er að tryggja sjálfbæra nýtingu landsins í þágu þjóðarinnar. Ef löggjöfin nær ekki þessu markmiði er áhætta samfara einkayfirráðum yfir landi ekki bundin við yfirráð erlendra aðila, jafnvel Íslendingar gætu misnotað stöðu sína. Sú spurning hefur vaknað hvort Grímsstaðaverkefnið sé aðeins eitt skref erlends viðskiptajöfurs til að auðvelda aðgengi að öðrum og stærri viðskiptatækifærum, s.s. olíuleit og -vinnslu á Drekasvæðinu eða viðskiptum tengdum flutningum á Norður-Íshafinu. Þjóðin verður að treysta því að við munum sem fyrr ráða för innan okkar lögsögu. Líta ætti á það sem fagnaðarefni að aðilar sem starfa utan íslenskrar lögsögu séu tilbúnir að lúta henni, hafa hér bækistöðvar og beina hingað fjármunum." Þetta er allt rétt hjá Ara. Eins og í öðrum ríkjum setur löggjafinn á Íslandi eigendum eða leigjendum lands reglur um það hvernig þeir geta nýtt eignirnar, hvað megi byggja og hvernig, hvaða kröfur séu gerðar um umgengni við umhverfið, hver réttur almennings sé gagnvart för um landið, nýtingu auðlinda og þar fram eftir götum. Við hljótum að verða að treysta hinu innlenda regluverki. Ef við teljum að gloppur séu í því, þarf að stoppa í þær með breytingum á löggjöf. En við hljótum jafnframt að gera ráð fyrir að erlendir fjárfestar fari að innlendum lögum og séu góðir þjóðfélagsþegnar, rétt eins og íslenzkir fjárfestar í Kína, Evrópuríkjunum eða hvar annars staðar sem þeir sjá tækifæri. Vantrú á því að okkar eigið regluverk dugi er til marks um minnimáttar- og vanmetakennd. Hana eigum við allra sízt að láta buga okkur á öld alþjóðavæðingar.
Við sem förum til Tenerife - Vaxta og húsnæðispyntingar á almenningi komið frá lífeyrissjóðum og leigufélögum Hreinn Pétursson Skoðun
Við sem förum til Tenerife - Vaxta og húsnæðispyntingar á almenningi komið frá lífeyrissjóðum og leigufélögum Hreinn Pétursson Skoðun