Dýrafóður fyrir börnin 13. ágúst 2008 09:49 Ekki alls fyrir löngu var hversdagsleg eldamennska innan heimilis einkum talin á verksviði húsmæðra í fullu starfi. Sá sem fékk greitt fyrir matargerð með öðru en lífsfyllingu hét matreiðslumaður ef það var karl. Kona gat til dæmis kallast matráðskona eða jafnvel eldabuska. Sem hljómar svo skemmtilega næstum eins og öskubuska. En nú er öldin önnur. Enginn nýtur nú lífsins til fullnustu án þess að hafa alveg óskaplega gaman af að búa til góðan mat, að minnsta kosti ef marka má mjúku áhugasviðsdálkana í blöðunum. Oft í viku má lesa þar krúttleg viðtöl við allskyns fólk sem veit hreinlega ekkert skemmtilegra en hræra í pottum, og því til sönnunar eru gjarnan myndir af viðmælandanum brosandi að hræra í þykjustunni í augljóslega galtómum potti. Textinn snýst svo iðulega um þann unað og undursamlegu slökun sem viðkomandi matgæðingur finnur í eldhúsinu eftir slítandi dag í vinnunni. Soðning á mánudögum, kjötbollur á þriðjudögum og saltfiskur á laugardögum er dottinn úr tísku. Í sumar hafa svo ýmsar hugmyndir bæst í sarpinn fyrir þá sem ekki fá nóg af skapandi eldhúsverkum því útilegumaturinn verður auðvitað að vera dásamlegur líka. Fáeinir sólarhringar í tjaldi á Þingvöllum eru nefnilega ekkert slor þegar hægt er að útbúa nestið fyrirfram heima og taka með í handhægum plastboxum. Enginn þarf að kveljast af næringarskorti þegar einfalt er að föndra glæsilega skreytt smurbrauð, indverska pottrétti eða dálítið sushi sem lagt er fallega í kæliboxið. Trúlega er kunningja mínum einum ekki lífsspursmál að fá brauðsneið með surimi, krabbasalati, spergli, sítrónu, eggjabátum og steinseljusprota fyrir svefninn því hann segist aldrei þurfa meira en tíu mínútna undirbúning fyrir ferðalag. Þrátt fyrir röskleg handtök og mikla þjálfun tekur minn undirbúningur fyrir jafnvel stuttar útilegur hinsvegar allavega hálfan vinnudag. Og eftir að hugmyndin um að pylsur og bakaðar baunir hrærðar saman í potti á prímus væru dýrafóður sem aldrei í lífinu skyldi gefa börnum hefur pressan aukist til muna. Andófsmaðurinn við hóglífinu lætur samt á sér kræla. Einhversstaðar fæðist rómantísk hugmynd um að raunveruleg þægindi felist kannski mest í einfaldleikanum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Allt að helmingslíkur á eyðingu byggðar á Íslandi Sigurður Loftur Thorlacius Skoðun Dæmisaga úr raunveruleikanum Sigurður F. Sigurðarson Skoðun Hin marguntöluðu orkuskipti í bílaflota landsmanna Þorgeir R. Valsson Skoðun Betri stjórnvöld, ekki meiri stjórnvöld Sigríður María Egilsdóttir Skoðun Varð að segja af sér ráðherradómi vegna vanhæfi – Er nú þrefaldur ráðherra, líka forsætisráðherra Ole Anton Bieltvedt Skoðun Ný Ölfusárbrú – af hverju svona brú? Guðmundur Valur Guðmundsson Skoðun Ábendingar Sameinuðu þjóðanna um hvað betur megi fara í mannréttindamálum á Íslandi Þórhallur Guðmundsson Skoðun Verstu kennarar í heimi Gígja Bjargardóttir Skoðun Friðhelgar fótboltabullur Hjálmtýr Heiðdal Skoðun Hvenær ætlarðu að flytja heim? Jón Þór Kristjánsson Skoðun
Ekki alls fyrir löngu var hversdagsleg eldamennska innan heimilis einkum talin á verksviði húsmæðra í fullu starfi. Sá sem fékk greitt fyrir matargerð með öðru en lífsfyllingu hét matreiðslumaður ef það var karl. Kona gat til dæmis kallast matráðskona eða jafnvel eldabuska. Sem hljómar svo skemmtilega næstum eins og öskubuska. En nú er öldin önnur. Enginn nýtur nú lífsins til fullnustu án þess að hafa alveg óskaplega gaman af að búa til góðan mat, að minnsta kosti ef marka má mjúku áhugasviðsdálkana í blöðunum. Oft í viku má lesa þar krúttleg viðtöl við allskyns fólk sem veit hreinlega ekkert skemmtilegra en hræra í pottum, og því til sönnunar eru gjarnan myndir af viðmælandanum brosandi að hræra í þykjustunni í augljóslega galtómum potti. Textinn snýst svo iðulega um þann unað og undursamlegu slökun sem viðkomandi matgæðingur finnur í eldhúsinu eftir slítandi dag í vinnunni. Soðning á mánudögum, kjötbollur á þriðjudögum og saltfiskur á laugardögum er dottinn úr tísku. Í sumar hafa svo ýmsar hugmyndir bæst í sarpinn fyrir þá sem ekki fá nóg af skapandi eldhúsverkum því útilegumaturinn verður auðvitað að vera dásamlegur líka. Fáeinir sólarhringar í tjaldi á Þingvöllum eru nefnilega ekkert slor þegar hægt er að útbúa nestið fyrirfram heima og taka með í handhægum plastboxum. Enginn þarf að kveljast af næringarskorti þegar einfalt er að föndra glæsilega skreytt smurbrauð, indverska pottrétti eða dálítið sushi sem lagt er fallega í kæliboxið. Trúlega er kunningja mínum einum ekki lífsspursmál að fá brauðsneið með surimi, krabbasalati, spergli, sítrónu, eggjabátum og steinseljusprota fyrir svefninn því hann segist aldrei þurfa meira en tíu mínútna undirbúning fyrir ferðalag. Þrátt fyrir röskleg handtök og mikla þjálfun tekur minn undirbúningur fyrir jafnvel stuttar útilegur hinsvegar allavega hálfan vinnudag. Og eftir að hugmyndin um að pylsur og bakaðar baunir hrærðar saman í potti á prímus væru dýrafóður sem aldrei í lífinu skyldi gefa börnum hefur pressan aukist til muna. Andófsmaðurinn við hóglífinu lætur samt á sér kræla. Einhversstaðar fæðist rómantísk hugmynd um að raunveruleg þægindi felist kannski mest í einfaldleikanum.
Varð að segja af sér ráðherradómi vegna vanhæfi – Er nú þrefaldur ráðherra, líka forsætisráðherra Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Ábendingar Sameinuðu þjóðanna um hvað betur megi fara í mannréttindamálum á Íslandi Þórhallur Guðmundsson Skoðun
Varð að segja af sér ráðherradómi vegna vanhæfi – Er nú þrefaldur ráðherra, líka forsætisráðherra Ole Anton Bieltvedt Skoðun
Ábendingar Sameinuðu þjóðanna um hvað betur megi fara í mannréttindamálum á Íslandi Þórhallur Guðmundsson Skoðun