Þorláksmessa Ragnheiður Tryggvadóttir skrifar 23. desember 2008 06:30 Þorkláksmessa er loksins runnin upp. Hjá sumum kannski allt of snemma því hið vel þekkta jólastress rís gjarnan hæst í dag. Verslanir eru opnar þar til klukkan fer að ganga miðnætti í kvöld og margir eyða allri þorláksmessunni í síðustu innkaupin fyrir jólin. Fótafúnir hlaupa menn milli búða og leita uppi eitthvað, bara eitthvað sem gæti hentað í jólapakkann. Síðan ég man eftir mér hefur Þorláksmessan samt verið tiltölulega rólegur dagur. Laus við stress og hamagang og frekar umvafin einhverjum töfraljóma og eftirvæntingu, ekki síður en aðfangadagur. Ég elst upp í sveit þar sem jólainnkaupin voru afgreidd í einni bæjarferð viku fyrir jól því ekki var að treysta á veður eða færð í afskekktum sveitum. Allar búrhillur voru því fylltar og ekki farið aftur í kaupstað fyrr en vel var liðið á nýtt ár. Verslun var því ekki streituvaldur á þorláksmessu. Venjan var að hengja upp jólaskrautið á þorláksmessu. Heimatilbúnir músastigar og litríkar seríur rötuðu í glugga og á veggi, jólatréð var sótt út í brekkuna og fengu ég og litla systir mín jafnan það hlutverk að velja tré. Sú hefð hefur haldist nokkuð óslitið þó við séum báðar komnar yfir þrítugt. Hangikjötið kraumaði í pottunum svo allt húsið ilmaði af jólum og laufabrauðið var stundum skorið út þennan dag. Frameftir kvöldi ómuðu jólakveðjurnar í útvarpinu meðan síðustu verkin voru kláruð, konfektskálin stóð á borðinu og tæmdist í rólegheitunum. Ég hef stundum velt því fyrir mér hvort það geti verið að jólastressið svokallaða sé sjálfskapað. Að við séum einfaldlega of góðu vön. Tilhnegingin til að geyma hlutina fram á síðustu stundu sé tilkomin vegna þess að tíminn til að versla er svona rúmur og við reiknum með því að geta reddað öllum sköpuðum hlutum rétt fyrir jól. Hvað gera þeir sem þurfa að vinna í verslununum fram á síðustu stund? Jólin í ár verða um margt öðruvísi en undanfarin jól. Jólagjafirnar verða færri undir trénu á mörgum heimilum og jafnvel eitthvað minni í sniðum. Það er ekkert verra. Innst inni eru margir fegnir því að hafa gilda ástæðu fyrir að kúpla sig út úr neyslubrjálæðinu með gilda ástæðu að baki. Við skulum njóta dagsins. Á morgun koma gleðileg jól. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ragnheiður Tryggvadóttir Mest lesið Stórkostleg og mögnuð stöð Lára Zulima Ómarsdóttir Skoðun Að gefnu tilefni – Upplýsingar um Fjarðarheiðargöng Jónína Brynjólfsdóttir Skoðun Eðlisfræði - ekki pólitík Ása Berglind Hjálmarsdóttir Skoðun Opið bréf til borgarstjórnar Reykjavíkur Þorsteinn Jóhannsson,Arnar Össur Harðarson,Hlín Gísladóttir Skoðun Vaxandi samfélag þarf sterkari innviði - Tími til að fjárfesta í framtíð HSU Sveinn Ægir Birgisson Skoðun Hver vill eldast ? Ebba Margrét Magnúsdóttir Skoðun Þessir píkubörðu menn Eva Hauksdóttir Skoðun Gervigreindin brotlendir: Notendum fækkar, áhugi minnkar, ávinningur enginn, traustið núll Brynjólfur Þorvarðsson Skoðun Er virkilega hvergi pláss fyrir einhverfan forritara? Elísabet Guðrúnar Jónsdóttir Skoðun Ísland að grotna niður í fjöldaferðamennsku Eggert Sigurbergsson Skoðun
Þorkláksmessa er loksins runnin upp. Hjá sumum kannski allt of snemma því hið vel þekkta jólastress rís gjarnan hæst í dag. Verslanir eru opnar þar til klukkan fer að ganga miðnætti í kvöld og margir eyða allri þorláksmessunni í síðustu innkaupin fyrir jólin. Fótafúnir hlaupa menn milli búða og leita uppi eitthvað, bara eitthvað sem gæti hentað í jólapakkann. Síðan ég man eftir mér hefur Þorláksmessan samt verið tiltölulega rólegur dagur. Laus við stress og hamagang og frekar umvafin einhverjum töfraljóma og eftirvæntingu, ekki síður en aðfangadagur. Ég elst upp í sveit þar sem jólainnkaupin voru afgreidd í einni bæjarferð viku fyrir jól því ekki var að treysta á veður eða færð í afskekktum sveitum. Allar búrhillur voru því fylltar og ekki farið aftur í kaupstað fyrr en vel var liðið á nýtt ár. Verslun var því ekki streituvaldur á þorláksmessu. Venjan var að hengja upp jólaskrautið á þorláksmessu. Heimatilbúnir músastigar og litríkar seríur rötuðu í glugga og á veggi, jólatréð var sótt út í brekkuna og fengu ég og litla systir mín jafnan það hlutverk að velja tré. Sú hefð hefur haldist nokkuð óslitið þó við séum báðar komnar yfir þrítugt. Hangikjötið kraumaði í pottunum svo allt húsið ilmaði af jólum og laufabrauðið var stundum skorið út þennan dag. Frameftir kvöldi ómuðu jólakveðjurnar í útvarpinu meðan síðustu verkin voru kláruð, konfektskálin stóð á borðinu og tæmdist í rólegheitunum. Ég hef stundum velt því fyrir mér hvort það geti verið að jólastressið svokallaða sé sjálfskapað. Að við séum einfaldlega of góðu vön. Tilhnegingin til að geyma hlutina fram á síðustu stundu sé tilkomin vegna þess að tíminn til að versla er svona rúmur og við reiknum með því að geta reddað öllum sköpuðum hlutum rétt fyrir jól. Hvað gera þeir sem þurfa að vinna í verslununum fram á síðustu stund? Jólin í ár verða um margt öðruvísi en undanfarin jól. Jólagjafirnar verða færri undir trénu á mörgum heimilum og jafnvel eitthvað minni í sniðum. Það er ekkert verra. Innst inni eru margir fegnir því að hafa gilda ástæðu fyrir að kúpla sig út úr neyslubrjálæðinu með gilda ástæðu að baki. Við skulum njóta dagsins. Á morgun koma gleðileg jól.
Opið bréf til borgarstjórnar Reykjavíkur Þorsteinn Jóhannsson,Arnar Össur Harðarson,Hlín Gísladóttir Skoðun
Vaxandi samfélag þarf sterkari innviði - Tími til að fjárfesta í framtíð HSU Sveinn Ægir Birgisson Skoðun
Gervigreindin brotlendir: Notendum fækkar, áhugi minnkar, ávinningur enginn, traustið núll Brynjólfur Þorvarðsson Skoðun
Opið bréf til borgarstjórnar Reykjavíkur Þorsteinn Jóhannsson,Arnar Össur Harðarson,Hlín Gísladóttir Skoðun
Vaxandi samfélag þarf sterkari innviði - Tími til að fjárfesta í framtíð HSU Sveinn Ægir Birgisson Skoðun
Gervigreindin brotlendir: Notendum fækkar, áhugi minnkar, ávinningur enginn, traustið núll Brynjólfur Þorvarðsson Skoðun