Með og á móti virkjun 2. október 2006 21:01 Merkilegt er að koma heim eftir nokkra dvöl í útlöndum og heyra að þjóðin er enn föst í rifrildinu um Kárahnjúkavirkjun - að það magnast fremur en hitt - og verður jafnvel kosningamál í vetur þegar nánast verður búið að taka virkjunina í notkun. Við setningu þingsins í dag talaði Ólafur Ragnar Grímsson um að náttúruvernd gæti klofið þjóðina eins og hermálið áður. Má vera. Maður hefur skynjað að áköfustu náttúruverndar- og virkjanasinnarnir tala ekki sama tungumál. Skilja ekki hvorir aðra - eða vilja það ekki. Skoðum aðeins nokkur helstu rökin sem hafa verið notuð með og á móti í hinni langdregnu Kárahnjúkadeilu - svo geta menn velt fyrir sér hvernig þau rekast á, grautast saman, ryðja öðrum burt - og hvort til sé einhver millivegur. Þið getið krossað við það sem ykkur finnst eiga við. MEÐ Að virkjunin valdi miklum náttúruspjöllum. Að það verði tap á virkjuninni. Að ríkið eigi ekki að standa í svona framkvæmdum, þetta sé gamaldags ríkiskapítalismi. Að þetta sé byggðastefna, framsóknarmennska, sem er gengin af göflunum. Að virkjunin muni hrynja vegna sprungumyndunar. Að lónið muni fyllast og virkjunin verða ónothæf. Að orkan sé seld of ódýrt. Að álverið sé í eigu erlends auðhrings. Að landið sé líkt og lifandi vera sem hafi verið sært djúpu sári. Eða þá Fjallkona. Að gera eigi aðra hluti, stunda ferðamennsku, hátækni eða bara eitthvað annað. Að engir hafi fengið vinnu við þetta nema útlendingar. Að Austfirðingar flytji hvort sem er burt. Að störf í álveri séu ekki eftirsóknarverð. Á MÓTI Fallvötnin eru auðlind sem þarf að virkja. Virkjunin mun mala gull í þjóðarbúið. Þetta er eins og vítamínsprauta fyrir efnahagslífið. Ísland þarf reglulega á svona innspýtingu að halda til að tryggja hagvöxt. Það þarf að skjóta fleiri stoðum undir efnahagslífið. Með því að nýta hreina orku hömlum við gegn gróðurhúsaáhrifum. Það er nóg af ósnortnu hálendi eftir, þetta eru ekki svo mikil náttúruspjöll. Það er ljótt þarna fyrir austan, allavega ekkert sérstakt. Það var komið að Austfirðingum. Af þessu verða margfeldisáhrif sem munu skila sér út um allt þjóðlífið. Þetta eru hátæknistörf, víst. Við eigum ekki að láta menningarvita fyrir sunnan segja okkur fyrir verkum. Störf í álveri eru eftirsóknarverð. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Pistlar Silfur Egils Skoðanir Mest lesið Ójafn leikur á Atlantshafi Björn Brynjúlfur Björnsson Skoðun Sykursýki snýst ekki bara um tölur Erla Kristófersdóttir,Kristín Linnet Einarsdóttir Skoðun Íslenska módelið í forvörnum – leiðarljós sem við erum að slökkva á Árni Guðmundsson Skoðun Víð Sýn Páll Ásgrímsson Skoðun Ég á þetta ég má þetta Arnar Atlason Skoðun Stór baráttumál Flokks fólksins orðin að lögum Inga Sæland Skoðun Ef eitthvað væri að marka Bjarna Gunnar Smári Egilsson Skoðun Snorri, þú færð ekki að segja „Great Replacement“ og þykjast saklaus Ian McDonald Skoðun Ríkið græðir á eigin framkvæmdum Jónína Brynjólfsdóttir Skoðun Höfnum óráðsíunni og blásum til sóknar Guðbergur Reynisson Skoðun
Merkilegt er að koma heim eftir nokkra dvöl í útlöndum og heyra að þjóðin er enn föst í rifrildinu um Kárahnjúkavirkjun - að það magnast fremur en hitt - og verður jafnvel kosningamál í vetur þegar nánast verður búið að taka virkjunina í notkun. Við setningu þingsins í dag talaði Ólafur Ragnar Grímsson um að náttúruvernd gæti klofið þjóðina eins og hermálið áður. Má vera. Maður hefur skynjað að áköfustu náttúruverndar- og virkjanasinnarnir tala ekki sama tungumál. Skilja ekki hvorir aðra - eða vilja það ekki. Skoðum aðeins nokkur helstu rökin sem hafa verið notuð með og á móti í hinni langdregnu Kárahnjúkadeilu - svo geta menn velt fyrir sér hvernig þau rekast á, grautast saman, ryðja öðrum burt - og hvort til sé einhver millivegur. Þið getið krossað við það sem ykkur finnst eiga við. MEÐ Að virkjunin valdi miklum náttúruspjöllum. Að það verði tap á virkjuninni. Að ríkið eigi ekki að standa í svona framkvæmdum, þetta sé gamaldags ríkiskapítalismi. Að þetta sé byggðastefna, framsóknarmennska, sem er gengin af göflunum. Að virkjunin muni hrynja vegna sprungumyndunar. Að lónið muni fyllast og virkjunin verða ónothæf. Að orkan sé seld of ódýrt. Að álverið sé í eigu erlends auðhrings. Að landið sé líkt og lifandi vera sem hafi verið sært djúpu sári. Eða þá Fjallkona. Að gera eigi aðra hluti, stunda ferðamennsku, hátækni eða bara eitthvað annað. Að engir hafi fengið vinnu við þetta nema útlendingar. Að Austfirðingar flytji hvort sem er burt. Að störf í álveri séu ekki eftirsóknarverð. Á MÓTI Fallvötnin eru auðlind sem þarf að virkja. Virkjunin mun mala gull í þjóðarbúið. Þetta er eins og vítamínsprauta fyrir efnahagslífið. Ísland þarf reglulega á svona innspýtingu að halda til að tryggja hagvöxt. Það þarf að skjóta fleiri stoðum undir efnahagslífið. Með því að nýta hreina orku hömlum við gegn gróðurhúsaáhrifum. Það er nóg af ósnortnu hálendi eftir, þetta eru ekki svo mikil náttúruspjöll. Það er ljótt þarna fyrir austan, allavega ekkert sérstakt. Það var komið að Austfirðingum. Af þessu verða margfeldisáhrif sem munu skila sér út um allt þjóðlífið. Þetta eru hátæknistörf, víst. Við eigum ekki að láta menningarvita fyrir sunnan segja okkur fyrir verkum. Störf í álveri eru eftirsóknarverð.