Með túrtappa að vopni 20. júlí 2004 00:01 Þóra Karítas segir skjaldmeyjarnar forðum ekki hafa skeytt um hvort þær væru með lítil eða stór, silíkon- eða saltvatnsbrjóst Í menntó tilheyrði ég hreyfingu sem kenndi sig við skjaldmeyjar. Þar var að finna helstu valkyrjur skólans og ég fann mig í blóðugum baráttuanda hóps sem vissi ekkert af hverju hann kom saman en kom saman engu að síður. Skjaldmeyjanafnið vísaði til kvenhetja fortíðarinnar sem lögðu stund á vopnaskak og veiðar og voru konur í krapinu eins og við. Okkur fannst töff að skjaldmeyjarnar forðum skeyttu ekki um hvort þær voru með lítil, stór, silíkon- eða saltvatnsbrjóst heldur skáru af sér annað brjóstið til að vera færari um að skjóta af boga. Á göngum Menntaskólans í Reykjavík ´96 heilsuðust skjaldmeyjar með því að leggja höndina á annað brjóstið og kreista fast. Einkennismerki okkar var túrtappi sem við nældum í barminn og við lögðum undir okkur félagsaðstöðuna einu sinni í viku til að halda lokaða fundi. Strákunum var illa við samkundurnar og sannfærðust þeir fljótt um að skjaldmeyjarnar stefndu að valdaráni innan skólafélagsins. Þeir gripu til örþrifaráða og sendu frá sér lagabreytingartillögu þar sem lagt var til að kosningarréttur stelpna innan skólafélagsins yrði afnuminn. Þá fyrst fékk skjaldmeyjafélagið tilgang og upphófst metnaðarfull jafnréttisbarátta sem endaði reyndar eins og amerísk klisja með því að strákarnir báðust afsökunar og afhentu hverri skjaldmey eina rós. Kannski var full ástæða fyrir strákana að hræðast leynimakk skjaldmeyjanna. Heiðursfélagar á samkomunum voru ætíð þær stelpur sem voru á túr hverju sinni. Þær voru settar í sérstakt hásæti þar sem þær voru tignaðar og upphafðar. Enda var yfirmarkmið skjaldmeyjanna að samstilla tíðahringinn. Ef til vill hættulegra markmið en okkur óraði fyrir og aldrei að vita hvað gerist í heiminum ef konur ná þess háttar samstöðu. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Stuð milli stríða Mest lesið Er ný ESB-langavitleysa íslenzkrar ríkisstjórnar í uppsiglingu? Ole Anton Bieltvedt Skoðun Kolbrún Pálsdóttir – Öflugur leiðtogi fyrir framtíð Háskóla Íslands Kristín Jónsdóttir,Þórdís Jóna Sigurðardóttir Skoðun Samskipti: Lykillinn að vellíðan og árangri í vinnuumhverfi Ásta Guðrún Guðbrandsdóttir Skoðun Íslendingar eru dónalegir, óhófsamir, þjófóttir villimenn Sif Sigmarsdóttir Fastir pennar Háskólasamfélag á tímamótum - Silja Bára sem næsti rektor HÍ Berglind Rós Magnúsdóttir Skoðun Sagnaarfur Biblíunnar – Davíð og Golíat, hugrekki og berskjöldun Dr. Sigurvin Lárus Jónsson Skoðun Við erum ekki Rússland Sigmar Guðmundsson Skoðun Hver reif kjaft við hvern? Gunnar Hólmsteinn Ársælsson Skoðun Alþjóðlegt samstarf er forsenda öruggra landamæra Jón Pétur Jónsson,Íris Björg Kristjánsdóttir Skoðun Magnús Karl er hæfastur rektorsframbjóðenda Ástráður Eysteinsson Skoðun
Þóra Karítas segir skjaldmeyjarnar forðum ekki hafa skeytt um hvort þær væru með lítil eða stór, silíkon- eða saltvatnsbrjóst Í menntó tilheyrði ég hreyfingu sem kenndi sig við skjaldmeyjar. Þar var að finna helstu valkyrjur skólans og ég fann mig í blóðugum baráttuanda hóps sem vissi ekkert af hverju hann kom saman en kom saman engu að síður. Skjaldmeyjanafnið vísaði til kvenhetja fortíðarinnar sem lögðu stund á vopnaskak og veiðar og voru konur í krapinu eins og við. Okkur fannst töff að skjaldmeyjarnar forðum skeyttu ekki um hvort þær voru með lítil, stór, silíkon- eða saltvatnsbrjóst heldur skáru af sér annað brjóstið til að vera færari um að skjóta af boga. Á göngum Menntaskólans í Reykjavík ´96 heilsuðust skjaldmeyjar með því að leggja höndina á annað brjóstið og kreista fast. Einkennismerki okkar var túrtappi sem við nældum í barminn og við lögðum undir okkur félagsaðstöðuna einu sinni í viku til að halda lokaða fundi. Strákunum var illa við samkundurnar og sannfærðust þeir fljótt um að skjaldmeyjarnar stefndu að valdaráni innan skólafélagsins. Þeir gripu til örþrifaráða og sendu frá sér lagabreytingartillögu þar sem lagt var til að kosningarréttur stelpna innan skólafélagsins yrði afnuminn. Þá fyrst fékk skjaldmeyjafélagið tilgang og upphófst metnaðarfull jafnréttisbarátta sem endaði reyndar eins og amerísk klisja með því að strákarnir báðust afsökunar og afhentu hverri skjaldmey eina rós. Kannski var full ástæða fyrir strákana að hræðast leynimakk skjaldmeyjanna. Heiðursfélagar á samkomunum voru ætíð þær stelpur sem voru á túr hverju sinni. Þær voru settar í sérstakt hásæti þar sem þær voru tignaðar og upphafðar. Enda var yfirmarkmið skjaldmeyjanna að samstilla tíðahringinn. Ef til vill hættulegra markmið en okkur óraði fyrir og aldrei að vita hvað gerist í heiminum ef konur ná þess háttar samstöðu.
Kolbrún Pálsdóttir – Öflugur leiðtogi fyrir framtíð Háskóla Íslands Kristín Jónsdóttir,Þórdís Jóna Sigurðardóttir Skoðun
Alþjóðlegt samstarf er forsenda öruggra landamæra Jón Pétur Jónsson,Íris Björg Kristjánsdóttir Skoðun
Kolbrún Pálsdóttir – Öflugur leiðtogi fyrir framtíð Háskóla Íslands Kristín Jónsdóttir,Þórdís Jóna Sigurðardóttir Skoðun
Alþjóðlegt samstarf er forsenda öruggra landamæra Jón Pétur Jónsson,Íris Björg Kristjánsdóttir Skoðun